Skarga na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej

ORZECZNICTWO I ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE DLA SAMORZĄDÓW - SAS 5/2018

Wyrok Sądu Najwyższego z 18 października 2016 r., sygn. akt III SW 10/16

Zgodnie z art. 145 § 1 Kodeksu wyborczego, jeżeli Państwowa Komisja Wyborcza odrzuci sprawozdanie finansowe komitetu wyborczego, jego pełnomocnik finansowy ma prawo wnieść do Sądu Najwyższego skargę w terminie 14 dni od dnia doręczenia takiej uchwały.

Państwowa Komisja Wyborcza uchwałą z 11 lipca 2016 r., podjętą na podstawie art. 144 § 1 pkt 3 lit. c ustawy z 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy, odrzuciła sprawozdanie finansowe Komitetu Wyborczego (...) o przychodach, wydatkach i zobowiązaniach finansowych tego Komitetu, w tym o uzyskanych kredytach bankowych i warunkach ich uzyskania, związanych z udziałem w wyborach do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, przeprowadzonych w dniu 25 października 2015 r.
Zgodnie z art. 145 § 1 Kodeksu wyborczego, jeżeli Państwowa Komisja Wyborcza odrzuci sprawozdanie finansowe komitetu wyborczego, jego pełnomocnik finansowy ma prawo wnieść do Sądu Najwyższego skargę w terminie 14 dni od dnia doręczenia takiej uchwały, przy czym upływ terminu określa art. 9 § 1 Kodeksu wyborczego wskazując, że ilekroć w kodeksie jest mowa m.in. o upływie terminu do wniesienia skargi, należy przez to rozumieć dzień złożenia skargi w sądzie. Uchwała PKW w tym przedmiocie podlega doręczeniu komitetowi wyborczemu na wskazany przez niego adres, przy czym – zdaniem Sądu Najwyższego, wobec braku odrębnego uregulowania kwestii doręczeń w Kodeksie wyborczym, stosować należy w drodze analogii prawnej przepisy Rozdziału 8 kodeksu postępowania administracyjnego. Stosownie do art. 39 k.p.a. pisma doręcza się za pokwitowaniem przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, przy czym jednostkom organizacyjnym i organizacjom społecznym doręcza się pisma w lokalu ich siedziby do rąk osób uprawnionych do odbioru pism (art. 45 k.p.a.). W przypadku, gdy takie doręczenie nie jest możliwe, operator pocztowy przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej, zaś zawiadomienie o pozostawieniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w terminie siedmiu dni, licząc od dnia pozostawienia zawiadomienia w miejscu określonym w § 1, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata (art. 44 § 1 i 2 k.p.a.).
W przypadku niepodjęcia przesyłki w tym terminie, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki w terminie nie dłuższym niż 14 dni od daty pierwszego zawiadomienia – § 3 tego przepisu, a doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy (art. 44 § 4 k.p.a.). W rozpoznawanej sprawie uchwała PKW w dniu 12 lipca 2016 r. została wysłana listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru na adres siedziby Komitetu. Z adnotacji operatora pocztowego na kopercie wynika, że data awizowania miała miejsce w dniu 14 lipca 2016 r., a wobec bezskutecznego upływu tego terminu, w dniu 29 lipca 2016 r. została zwrócona nadawcy (z adnotacji tej nie wynika czy przesyłka była awizowana powtórnie). W tej sytuacji, stosownie do wskazanej wyżej regulacji prawnej, dokument przesłano ponownie listem poleconym
2 sierpnia 2016 r. Z adnotacji operatora pocztowego na kopercie wynika, że przesyłkę przekazano do doręczenia 4 sierpnia 2016 r., w tej też dacie awizowano przesyłkę po raz pierwszy, zaś powtórne awizo miało miejsce 12 sierpnia 2016 r. Również i w tym przypadku, wobec niepodjęcia przesyłki w wyznaczonym terminie, została ona zwrócona nadawcy 19 sierpnia 2016 r. W tej sytuacji, na podstawie wskazanych wyżej przepisów kodeksu postępowania administracyjnego uważa się, że doszło do doręczenia przesyłki w dniu 18 sierpnia 2016 r.
Zgodnie z ustalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego 14-dniowy termin do złożenia skargi, jest zachowany tylko wówczas, gdy skarga została fizycznie wniesiona (złożona) przez pełnomocnika finansowego do Sądu Najwyższego w okresie 14 dni od dnia otrzymania postanowienia Państwowej Komisji Wyborczej, bądź w tym terminie dotarła do Sądu Najwyższego skarga wniesiona w drodze pocztowej (por. postanowienie z 14 czerwca 2016 r., III SW 6/16 – niepublikowane). W rozpoznawanej sprawie skarga pełnomocnika finansowego została złożona do Sądu Najwyższego w dniu 14 września 2016 r., a więc z przekroczeniem ustawowego 14-dniowego terminu.

SPIS TREŚCI

Z pieniędzy wydanych na promocję kandydatów trzeba się rozliczyć

AKTUALNOŚCI / ANALIZY I KOMENTARZE / SAS 5/2018

Z zasadą jawności finansowania kampanii wyborczej wiąże się obowiązek przedłożenia sprawozdania finansowego o przychodach, wydatkach i zobowiązaniach finansowych komitetu wyborczego. Sprawozdanie składa się w terminie 3 miesięcy od dnia wyborów. Komitety wyborcze są także zobligowane do prowadzenia i publikowania na swej stronie internetowej rejestrów zaciągniętych kredytów oraz wpłat pochodzących od osób fizycznych. Z tego ostatniego obowiązku zwolnione są jedynie komitety wyborcze, które zgłaszają kandydata lub kandydatów wyłącznie do jednej rady gminy lub do jednej rady powiatu (i do rady gminy, i do rady powiatu).

Zasady finansowania kampanii wyborczej regulują przepisy ustawy z 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy. Regulacje te zawarte w Rozdziale 15 tej ustawy zatytułowanym „Finansowanie kampanii wyborczej” zawierają także przepisy normujące zasady, na jakich komitety wyborcze mają się z wydatków na kampanię wyborczą rozliczyć.
Zgodnie z art. 142 § 1 Kodeksu wyborczego pełnomocnik finansowy komitetu wyborczego 1 , w terminie 3 miesięcy od dnia wyborów, przedkłada organowi wyborczemu, któremu komitet złożył zawiadomienie o swoim utworzeniu, sprawozdanie o przychodach, wydatkach i zobowiązaniach finansowych komitetu, w tym o uzyskanych kredytach bankowych i warunkach ich uzyskania, zwane dalej „sprawozdaniem finansowym”. W wyborach samorządowych Państwową Komisję Wyborczą o swoim utworzeniu powiadamiają zawsze komitety wyborcze partii politycznych i ich koalicji, natomiast komitety wyborcze organizacji społecznych i wyborców tylko wówczas, gdy zamierzają zgłaszać kandydatów w więcej niż jednym województwie. Jeżeli komitety wyborcze organizacji społecznych czy wyborców zamierzają zgłaszać kandydatów w wyborach samorządowych wyłącznie na terenie jednego województwa, organem właściwym do przyjęcia zawiadomienia o ich utworzeniu jest właściwy komisarz wyborczy 3 . Również temu właśnie komisarzowi wyborczemu komitety te składają sprawozdania finansowe.

KAŻDY KOMITET SKŁADA SPRAWOZDANIE

Sprawozdanie finansowe jest zbiorczym dokumentem, w którym są sumowane wszystkie pozyskane przez komitet środki z podziałem na źródła ich pochodzenia. Sprawozdanie finansowe komitetu wyborczego musi być zgodne ze wzorem. Obecnie obowiązują dwa wzory sprawozdań finansowych.
Dla komitetów wyborczych uczestniczących w wyborach do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, a także w wyborach przedterminowych wójta właściwy jest wzór określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z 19 września 2011 r. w sprawie sprawozdania finansowego komitetu wyborczego (Dz.U. z 2011 r. nr. 198, poz. 1173 ze zm.). Natomiast dla komitetów wyborczych, które w wyborach samorządowych oprócz kandydatów na radnych zgłosiły także kandydatów na wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwy jest wzór sprawozdania określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z 19 lutego 2014 r. w sprawie łącznego sprawozdania finansowego komitetu wyborczego, który zarejestrował kandydata na wójta, burmistrza albo prezydenta miasta (Dz.U. z 2014 r., poz. 280 ze zm.).
Obowiązek złożenia sprawozdań finansowych dotyczy wszystkich komitetów wyborczych, bez względu na to, w jakich wyborach powszechnych uczestniczyły, jaki był ich zasięg, czy pozyskiwały lub wydatkowały środki finansowe i który organ wyborczy jest właściwy do ich rozpatrywania. Obowiązkowi temu podlegają także te komitety wyborcze, które uległy rozwiązaniu przed dniem wyborów.

TREŚĆ SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO KOMITETU WYBORCZEGO

Aby sprawozdania finansowe faktycznie realizowały jawność finansowania komitetów wyborczych musi być sporządzone z należytą starannością. Musi także zostać sporządzone zgodnie z wymaganiami stawianymi przez przepisy kodeksu wyborczego oraz wspomnianych rozporządzeń ministra finansów. Tylko tak sporządzone sprawozdanie umożliwia jednoznaczne odczytanie wszystkich dokonanych w nim wpisów i by oddawało obraz prowadzonej przez komitet wyborczy gospodarki finansowej, a przez to umożliwiało przeprowadzenie kontroli zgodności tej gospodarki z prawem.

Sprawozdanie finansowe powinno zatem zawierać informacje na temat:

  • komitetu wyborczego składającego to sprawozdanie,
  • pełnomocników komitetu (pełnomocnika wyborczego i pełnomocnika finansowego 12 ),
  • organu, któremu sprawozdanie jest przedkładane,
  • nazwy banku, który prowadzi lub prowadził rachunek komitetu,
  • przychodów lub wpływów na ten rachunek w okresie rozliczeniowym,
  • źródeł, z jakich komitet pozyskiwał środki finansowe,
  • wydatków lub kosztów komitetu,
  • zobowiązań komitetu (jeśli wystąpiły) nieuregulowanych do dnia złożenia sprawozdania,
  • wysokości nadwyżki pozyskanych środków na cele kampanii wyborczej nad poniesionymi wydatkami.

Do sprawozdania muszą także zostać załączone dokumenty pozwalające dokonać weryfikacji zawartych w tym sprawozdaniu informacji, w szczególności są to:

  • umowy, faktury, rachunki, dokumenty bankowe i inne dokumenty dotyczące kosztów lub wydatków wraz ze spisem, pogrupowane odrębnie dla każdego zdarzenia gospodarczego, ułożone w porządku chronologicznym,
  • dokumenty bankowe każdego wpływu na rachunek komitetu wyborczego,
  • pokwitowania odbioru gotówki wypłaconej przez komitet wyborczy osobom fizycznym (dowody KW) i pokwitowania zwrotu zaliczki pobranej z kasy komitetu wyborczego (dowody KP),
  • protokoły komisyjnej wyceny usług świadczonych nieodpłatnie na rzecz komitetu wyborczego, z wyjątkiem świadczeń polegających na nieodpłatnym rozpowszechnianiu plakatów i ulotek wyborczych przez osoby fizyczne oraz świadczeń określonych w art. 133 k.w. w przypadku przyjęcia nieodpłatnego świadczenia usług,
  • pokwitowania odbioru materiałów wyborczych (np. plakatów, ulotek) przez komitet wyborczy,
  • umowa rachunku bankowego,
  • umowy kredytu (w przypadku uzyskania kredytu),
  • umowy poręczenia (w przypadku zawarcia umowy poręczenia).

TERMIN ZŁOŻENIA SPRAWOZDANIA

Na złożenie sprawozdania finansowego pełnomocnikowi finansowemu komitetu przysługuje trzymiesięczny termin liczony od dnia wyborów (art. 142 § 1 k.w.). Jest on wystarczająco długi na skompletowanie oraz usystematyzowanie wszystkich wymaganych do sporządzenia sprawozdania dokumentów. Przygotowanie sprawozdania jak i jego złożenie właściwemu organowi należą do obowiązków za realizację których jest odpowiedzialny pełnomocnik finansowy komitetu wyborczego.
Do sprawozdania składanego Państwowej Komisji Wyborczej muszą zostać załączone opinia biegłego rewidenta.
Odmienne uregulowania w tym zakresie dotyczą komitetów wyborczych, których pełnomocnicy finansowi są zobowiązani złożyć sprawozdania finansowe komisarzom wyborczym. Do tych sprawozdań nie załącza się opinii biegłych rewidentów. Decyzję w sprawie potrzeby powołania biegłych rewidentów w celu zbadania sprawozdań finansowych komitetów wyborczych składanych komisarzowi wyborczemu pozostawiono właśnie komisarzowi, który podejmuje ją w trakcie badania sprawozdania finansowego.

PODAWANIE SPRAWOZDAŃ DO PUBLICZNEJ WIADOMOŚCI

Co do zasady sprawozdania finansowe komitetów wyborczych są podawane do publicznej wiadomości lub udostępniane zainteresowanym osobom czy podmiotom.
Nie inaczej jest w przypadku sprawozdań finansowych komitetów wyborczych zarejestrowanych w wyborach samorządowych. W przypadku tych komitetów, które zgłosiły zamiar wystawiania kandydatów na obszarze nie większym niż jedno województwo, są one udostępniane przez właściwego komisarza wyborczego do wglądu na wniosek zainteresowanych podmiotów.
Informację o miejscu, czasie i sposobie ich udostępniania komisarz podaje do publicznej wiadomości w formie komunikatu, w dzienniku o zasięgu co najmniej wojewódzkim.

Jakub Gortyński

SPIS TREŚCI

Po wyborach trzeba posprzątać

Plakaty, hasła oraz urządzenia wyborcze ustawione na ulicach i placach miast i wsi, w celu prowadzenia agitacji w wyborach samorządowych powinny zostać usunięte przez właściwe komitety wyborcze w terminie 30 dni od dnia wyborów.

Za usunięcie plakatów i haseł wyborczych oraz innych urządzeń służących agitacji wyborczej odpowiadają pełnomocnicy komitetów wyborczych. W tym zakresie przepisy ustawy z 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy nie pozostawiają żadnej wątpliwości. O obowiązku tym mówi bowiem wprost art. 110 § 6 Kodeksu wyborczego stanowiąc, że pełnomocnicy wyborczy mają go wykonać w terminie 30 dni od dnia wyborów.
Oznacza to, że w przypadku tegorocznych wyborów samorządowych materiały agitacyjne należy uprzątnąć do 21 listopada 2018 r. A tam, gdzie przeprowadzona została II tura wyborów wójta (burmistrza, prezydenta miasta), która została zaplanowana na 4 listopada 2018 r., materiały agitacyjne z nią związane powinny zostać usunięte najpóźniej do 4 grudnia br.

ŁATWO USTALIĆ, DO KOGO NALEŻĄ MATERIAŁY WYBORCZE

Zgodnie z przepisami Kodeksu wyborczego wszystkie materiały wyborcze powinny być wyraźnie oznaczone. Chodzi o to, aby możliwe było ustalenie, od kogo pochodzą, który z komitetów wyborczych jest ich wytwórcą i właścicielem. Tylko takie plakaty, hasła czy ulotki, a także telewizyjne spoty, reklamy radiowe czy billboardy mogą być rozpowszechniane. Tylko takie materiały są też chronione prawem. Jednocześnie, aby plakaty czy hasła wyborcze trafiły do adresata, muszą być umieszczone w powszechnie dostępnych miejscach publicznych. Nie oznacza to jednak dowolności w ich rozmieszczaniu.

Wyrok WSA w Krakowie z 6 marca 2013 r., sygn. akt III SA/Kr 669/12
Zezwolenie na zajęcie pasa drogowego nie jest wymagane w odniesieniu do umieszczenia plakatów wyborczych w pasie drogowym.

Obowiązkiem wójta (burmistrza, prezydenta miasta) jest wyznaczenie odpowiedniej liczby miejsc, gdzie komitety mogą umieszczać hasła i plakaty wyborcze bezpłatnie. Niezależnie od tego, gdzie komitet te plakaty i hasła umieszcza, powinien to czynić tak, by można było je usunąć bez powodowania szkód przedmiotów czy budynków. 

Poza takimi wyznaczonymi miejscami plakaty i hasła wyborcze mogą być wywieszane także na ogrodzeniach czy ścianach budynków, ale wyłącznie za zgodą właściciela lub zarządcy takiego obiektu. Dodatkowo art. 110 § 3 Kodeksu wyborczego nakazuje, aby plakaty i hasła wyborcze umieszczane były w taki sposób, aby można je było łatwo usunąć.

ISTOTNY WYJĄTEK

Obowiązek pełnomocników komitetów wyborczych posprzątania po kampanii wyborczej został w tym roku w istotny sposób zmodyfikowany przepisami uchwalonej 11 stycznia 2018 r. ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu zwięk szenia udziału obywateli w procesie wybierania, funkcjonowania i kontrolowania niektórych organów publicznych. Ta dodała bowiem do art. 110 Kodeksu wyborczego nowy § 6a. Zgodnie z jego treścią „Obowiązek, o którym mowa w § 6, nie dotyczy sytuacji, w której plakaty i hasła wyborcze oraz urządzenia ogłoszeniowe ustawione w celu prowadzenia agitacji wyborczej znajdują się na nieruchomościach, obiektach lub urządzeniach niebędących własnością Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych, jednostek samorządu terytorialnego, ich związków lub stowarzyszeń, komunalnych osób prawnych oraz spółek, w których większość akcji lub udziałów ma Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub ich związki, oraz fundacji utworzonych przez organy władzy publicznej, a pozostawienie plakatów i haseł wyborczych oraz urządzeń ogłoszeniowych po upływie terminu, o którym mowa w § 6, nastąpi za zgodą właściciela”.
Z przepisu tego jasno zatem wynika, że jeżeli właściciel prywatnej posesji życzy sobie, aby wyborcze materiały agitacyjne na niej pozostały, to jego wolę w tym zakresie trzeba uszanować.

NA KOSZT PEŁNOMOCNIKA KOMITETU WYBORCZEGO

Co się dzieje, gdy pełnomocnik nałożonego na niego przepisami art. 110 § 6 w zw. z art. 110 § 6a Kodeksu wyborczego obowiązku nie wykona?
W takiej sytuacji materiały agitacyjne zostają usunięte przez gminę (patrz art. 110 § 7 Kodeksu wyborczego). Przepis ten stanowi ponadto, że koszty związane z ich usunięciem ponoszą pełnomocnicy komitetów wyborczych. O usunięciu niesprzątniętych w terminie plakatów i haseł wyborczych postanawia wójt (burmistrz, prezydent miasta).
Warto w tym miejscu podkreślić, że czynność organu, o której mowa w art. 110 § 7 Kodeksu wyborczego nie wymaga wydania w tej sprawie orzeczenia administracyjnego (decyzji, czy też postanowienia). W konsekwencji nie może być ona kwestionowana przed sądem administracyjnym.
Do takich wniosków prowadzi lektura istniejącego orzecznictwa, w szczególności zaś wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 8 września 2006 r. (sygn. akt I OSK 1144/05). Wyrok ten zapadł co prawda pod rządami nieobowiązującej już ustawy z 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, ale brzmienie wówczas i obecnie obowiązujących przepisów regulujących zasady usuwania powyborczych materiałów agitacyjnych nie uległy zmianie.
W uzasadnieniu wspomnianego wyroku NSA stwierdził, że z brzmienia art. 90 § 8 Ordynacji wyborczej do Sejmu RP (obecnie art. 110 § 7 Kodeksu wyborczego) wynika jedynie, że pełnomocnicy komitetów wyborczych ponoszą dopiero koszty usunięcia materiałów wyborczych przez gminę. – Spory w tym zakresie będą mogły być jednak rozstrzygane na drodze cywilnoprawnej w przypadku kwestionowania wysokości czy istnienia określonej należności – podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny.

KARY ZA WYKROCZENIA

O odpowiedzialności za szkody spowodowane nieprawidłowo umocowanymi materiałami wyborczymi oraz za nieuprzątnięcie materiałów wyborczych w terminie mówi art. 495 Kodeksu wyborczego. I tak, maksymalna grzywna, jaka może zostać nałożona na pełnomocnika komitetu wyborczego za niesprzątnięcie plakatów, haseł i urządzeń służących agitacji wyborczej w terminie, wynosi 5 tys. zł. Tej samej wysokości kara może zostać również nałożona na osoby, które wbrew ustawowym zakazom, umieszczają materiały wyborcze na ścianach budynków, przystankach komunikacji publicznej, tablicach i słupach ogłoszeniowych, ogrodzeniach, latarniach, urządzeniach energetycznych, telekomunikacyjnych i innych bez zgody właściciela lub zarządcy nieruchomości, obiektu albo urządzenia. Grzywna grozi także za umieszczenie plakatów i haseł wyborczych w taki sposób, że ich usunięcie powoduje szkodę. Wówczas sprawca może zostać również zobowiązany do naprawienia wyrządzonej szkody.

Jakub Gortyński

SPIS TREŚCI

Fundusz Dróg Samorządowych - analizy

AKTUALNOŚCI / ANALIZY I KOMENTARZE / SAS 5/2018

25 września premier przekazał do laski marszałkowskiej projekt ustawy o Funduszu Dróg Samorządowych (dalej FDS). Proponowany nowy, państwowy fundusz celowy stanowić ma mechanizm wsparcia modernizacji sieci dróg lokalnych, będący kontynuacją dotychczasowych działań państwa w tym zakresie, podejmowanych w ostatnich latach przez rządy PO-PSL oraz Zjednoczonej Prawicy. W porównaniu z nimi, angażuje znacznie większe kwoty oraz ma dłuższą perspektywę czasową - na dziesięć lat, do 2028 r. Projekt zakłada też płynne przejęcie finansowania jeszcze niezrealizowanych projektów, na które przyznano środki na podstawie obecnie obowiązujących rozwiązań.

Projekt ustawy wymienia liczne źródła finansowania FDS, tak obligatoryjne, jak i jedynie fakultatywnie dopuszczone. Największym z nich ma być doroczna wpłata z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w wysokości co najmniej 1,4 mld zł. Zagwarantowane ustawą są także wpłaty Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Polskie, w wysokości 2% wpływów ze sprzedaży drewna (szacowane na 155 mln zł rocznie), oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa i spółek, w których Skarb Państwa ma 100% udziałów, w wysokości 7,5% zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym (w Ocenie Skutków Regulacji brak szacunku wpływów). Projekt dopuszcza zasilanie FDS dotacją z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw transportu. Ustawa nie wskazuje wysokości tej dotacji. Ocena Skutków Regulacji zawiera sugestię, iż będzie to kwota 1,1 mld zł rocznie, wysokością odpowiadająca obecnemu wsparciu inwestycji drogowych w ramach Programu rozwoju gminnej i powiatowej infrastruktury drogowej na lata 2016–2019.
Projekt określa górną granicę dotacji do FDS z budżetu państwa na 1,6 mld zł. Oprócz przewidywanych środków z puli ministra ds. transportu, kwota ta obejmuje doroczną dotację z puli ministra obrony narodowej w wysokości 0,5 mld zł, przeznaczoną na drogi potrzebne do zapewnienia obronności państwa.
Projekt ustawy dopuszcza także specjalną emisję obligacji Skarbu Państwa z przeznaczeniem na FDS, w łącznej maksymalnej wielkości 2,8 mld zł.
Ocena Skutków Regulacji zakłada, że FDS zaangażuje przez 10 lat prawie 43 mld zł, średnio ok. 4 mld zł rocznie, poza rokiem 2019 (emisja obligacji), kiedy wpływy mają wynieść prawie 7 mld zł. Ze strony jednostek samorządowych finansowanie własne inwestycji wspieranych przez FDS ma wynieść 10 mld zł, czyli 1 mld zł rocznie. Tu jedna z zasadniczych wątpliwości. Czy konieczność wkładu własnego nie stanie się barierą dla inwestycji jednostek o bardzo niskich – ze względu na nieusuwalne potrzeby wydatkowe – nadwyżkach operacyjnych?

CO MOŻE BYĆ SFINANSOWANE Z FDS?

Środki Funduszu mogą wspierać cztery rodzaje inwestycji drogowych. Przede wszystkim budowę, rozbudowę lub remont: (1) dróg gminnych i (2) powiatowych, z wyłączeniem dróg w obrębie miast na prawach powiatu będących siedzibą wojewody lub urzędu marszałkowskiego. To całkowite wykluczenie 18 konkretnych jednostek samorządowych można uważać za kontrowersyjne przy przewidywanych dużych środkach dostępnych w ramach FDS. Tak jak w skali kraju niezbędne jest uzupełnienie działań modernizujących podstawową sieć drogową poprawą jakości dróg lokalnych, tak też w wielkich miastach występuje bariera finansowa w odniesieniu do właściwej jakości pomniejszych ulic. Utrzymywana nadal rezerwa drogowa subwencji drogowej (możliwe źródło finansowania) jest zupełnie niezestawialna wielkościowo z FDS.
Środki z FDS nie mogą służyć do sfinansowania wykupu gruntów pod inwestycje drogowe, natomiast dopuszczone jest finansowanie połączeń z drogami innych kategorii, a także dróg wewnętrznych, jeżeli po przeprowadzeniu inwestycji zostaną ustanowione drogami publicznymi. Środki z FDS mogą posłużyć także do (3) finansowania mostów w ciągu dróg gminnych, powiatowych oraz wojewódzkich – wraz z dojazdami do nich. Lista możliwych do sfinansowania inwestycji mostowych jest zamknięta – w grę wchodzą tylko te mosty, które uzyskały dofinansowanie przygotowania inwestycji w ramach Programu Mosty dla Regionów.
Ostatnią kategorią inwestycji drogowych finansowanych z FDS są (4) drogi ważne dla obronności kraju (gminne, powiatowe i wojewódzkie). Można zauważyć, że program dostosowania dróg samorządowych do wymogów obronności jest w gruncie rzeczy autonomiczny w stosunku do całego FDS (odrębne finansowanie, wyłącznie ze środków MON).

JAK BĘDĄ DZIELONE PIENIĄDZE Z FDS?

Rządowe przedłożenie projektu ustawy jest zaopatrzone w projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie podziału środków z FDS na inwestycje w drogi gminne i powiatowe na poszczególne województwa. Rozporządzenie ustala wzór procentowego podziału środków. Ostateczny procent udziału danego województwa w całości dostępnych środków na dany rok jest średnią arytmetyczną trzech wskaźników: (1) średniej arytmetycznej procentu, jaką odpowiednio ludność i powierzchnia danego województwa stanowią w relacji do ludności i powierzchni całego kraju; (2) średniej arytmetycznej procentu jaką długość dróg gminnych i powiatowych oraz utwardzonych dróg tych kategorii danego województwa stanowią w stosunku do analogicznych wielkości dla całego kraju oraz (3) procentu, jaki PKB na mieszkańca danego województwa stanowi w stosunku do PKB na mieszkańca kraju. W stosunku do proponowanego
algorytmu można podnieś kilka zastrzeżeń. Kryterium „wyrównawcze”, tj. wysokości PKB, nie bierze pod uwagę dużego zróżnicowania jego poziomu wewnątrz województw, np. niskiego poziomu PKB w przeliczeniu na mieszkańca w woj. mazowieckim poza warszawskim obszarem metropolitalnym. Potrzeby inwestycji szacowane są w odniesieniu do długości dróg, natomiast już nie bierze się pod uwagę intensywności ich użytkowania. Ponadto, chociaż uzasadnienie odwołuje się do danych na temat stanu dróg lokalnych, kryteria podziału nie biorą tego czynnika pod uwagę. Bez przeprowadzenia własnych obliczeń trudno ocenić, czy proponowany algorytm nie prowadzi do nadmiernego zróżnicowania dotacji z FDS, gdyż uzasadnienie projektu rozporządzenia nie zawiera symulacji skutków jego zastosowania w oparciu o najnowsze dostępne dane. (Należy jednak przyznać, że uzasadnienie projektu ustawy i tak posługuje się relatywnie nienajgorszą matematyką.)
Wyróżnione kategorie inwestycji różnią się poziomem dofinansowania z FDS. Do ogólnych zadań gminnych i powiatowych ma zastosowanie pułap dofinansowania w wysokości 80% kosztów inwestycji. Projekt ustawy nie określa jednolitego wzorca zróżnicowania wysokości dofinansowania, zostawia je do uznania wojewody, wskazując, że powinien się on w tej sprawie opierać na wysokości dochodów własnych w przeliczeniu na mieszkańca. Trzeba tu zaznaczyć, że projekt ustawy – bardzo słusznie – nakazuje dla porównania pomniejszyć dochody własne o wpłaty do budżetu państwa (tzw. janosikowe) oraz powiększyć o wpływy z części wyrównawczej i równoważącej subwencji ogólnej.
Jak można domniemywać, wojewodowie będą brali pod uwagę relację dostępnych środków do sumy kosztów zgłoszonych projektów inwestycyjnych. Nadmierne zróżnicowanie dostępnych środków pomiędzy województwami będzie prowadziło do dużych różnic w poziomie dofinansowania między nimi.
Projekt zakłada możliwość finansowania inwestycji w okresie wykraczającym poza rok budżetowy. Z drugiej strony, ustala maksymalne dofinansowanie pojedynczego projektu na 30 mln zł. Oznacza to, że nie można liczyć na gwarancję finansowania większych przedsięwzięć. Jest to zrozumiałe, jeżeli weźmie się pod uwagę, że zakłada się dofinansowanie jedynie gotowych prawnie i technicznie projektów (w ciągu 30 dni należy podjąć prace lub postępowanie o udzielenie zamówienia na nie).
Dofinansowanie budowy mostów ma wynosić jednolicie 80% kosztów. Jak można wnioskować, ustalanie puli środków przeznaczonych w danym roku na te inwestycje będzie uzależnione jedynie od tego, ile jednostek (i w jakiej wysokości) złoży poprawne wnioski na gotowe prawnie i technicznie projekty, a kwota przeznaczona na nie będzie zmniejszać środki przeznaczone na „ogólne” projekty gminne i powiatowe.
Natomiast inwestycje ważne dla obronności mają być finansowane z dotacji w całości. Będą one generalnie wyłączone z konkursów. Decyzje w ich sprawie każdorocznie podejmować będzie MON za aprobatą premiera.

JAK MOŻNA UZYSKAĆ DOFINANSOWANIE Z FDS?

Pozostawia to do omówienia kwestię dostępu do „ogólnych” dotacji z FDS na drogi gminne i powiatowe. Nabory wniosków organizowane są przez wojewodów przynajmniej raz w roku (kolejny nabór może zostać ogłoszony, jeżeli pozostały nierozdzielone środki). Selekcji wniosków dokonuje powołana przez wojewodę komisja. Wojewoda sporządza listę rekomendowanych do dofinansowania wniosków wraz z listą rezerwową – do wysokości 50% dostępnego dofinansowania. Minister właściwy ds. transportu dokonuje technicznej weryfikacji list. Natomiast listy są ostatecznie ustalane przez premiera, który ma prawo uzupełnić listę o projekty z listy rezerwowej (5% rezerwa przewidziana w ustawie), ale też usunąć projekty z listy podstawowej. Nie są przewidywane środki odwoławcze.

Aleksander Nelicki
ekspert ds. finansów samorządowych

SPIS TREŚCI

Anonimizacja dokumentów przez wójta niezgodna z obowiązkiem udzielenia informacji publicznej

AKTUALNOŚCI / ORZECZNICTWO / SAS 5/2018

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z  25 września 2018 r. – sygn.: I OSK 971/18

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, że wójt – anonimizując wszystkie dokumenty w zakresie kwot i danych kontrahentów – nie wykonał prawidłowo obowiązku udzielenia informacji publicznej. NSA oddalił skargę kasacyjną wójta.

Dnia 6 września 2017 r. wnioskodawca wystąpił do wójta z wnioskiem o udzielenie informacji publicznej w zakresie wydatków, jakie gmina poniosła na promocję w 2014 r. - kopii wszystkich faktur, rachunków i pozostałych dokumentów z tym związanych. Wójt przesłał wszystkie żądane kopie posiadanych dokumentów, zostały one jednak zanonimizowane „w zakresie nazw pomiotów, cen jednostkowych i wartości ogółem”, a część dokumentów miała także „zanonimizowaną ilość towaru sprzedanego”.
Wnioskodawca wniósł skargę na bezczynność wójta twierdząc, że dokumenty w takiej formie nie stanowią „właściwej odpowiedzi na wniosek”, bo „anonimizacja danych nie pozwala na weryfikację kwoty ogólnej poniesionej na promocję Gminy w 2014 r”. Wójt wniósł o oddalenie skargi, broniąc się, że „udzielił odpowiedzi na wniosek, a anonimizacja była niezbędna i dokonana w oparciu o art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej”.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że wójt „nie wykonał obowiązku udzielenia informacji w sposób prawidłowy, dokonując w sposób dowolny, nie znajdujący potwierdzenia w przepisach prawa i orzecznictwie, anonimizacji wszystkich dokumentów, wykluczając weryfikację kwot wynikających z przesłanych dokumentów z ogólną kwotą poniesioną na promocję Gminy w 2014 r.”
Sąd zaznaczył, że dane o kontrahentach jednostki samorządu terytorialnego, takie jak: ich imiona i nazwiska, podlegają udostępnieniu w trybie informacji publicznej i nie podlegają wyłączeniu z uwagi na prywatność tych osób wskazaną art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a ewentualna anonimizacja danych zawartych na fakturach nie może dotyczyć imienia i nazwiska kontrahenta, nazwy podmiotu wystawiającego fakturę na rzecz organu administracji publicznej, kwoty na fakturze, wskazania usługi, stanowiącej podstawę wydania faktury, ilości sprzedanego towaru, czy wartości sprzedaży.
Jednocześnie sąd stwierdził, że „bezczynność organu nie miała charakteru rażącego, nie była bowiem celowym działaniem organu, a wynikała z błędnej interpretacji przepisów, która doprowadziła do udzielenia informacji niepełnej”.
WSA zobowiązał też wójta do rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji o wydatkach gminy na promocję w 2014 r. w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku w tej sprawie.
Wójt w skardze kasacyjnej zarzucił m.in., że WSA nieprawidłowo uznał, iż prawo do informacji publicznej jest nadrzędne wobec prawa do ochrony danych osobowych, a więc – jak zauważył NSA - „uznając w istocie, że informacje objęte wnioskiem stanowią informację publiczną”.
NSA przypomniał, że zgodnie z art. 61 ust. 1 Konstytucji RP prawo do uzyskiwania informacji, to prawo do informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Ponadto prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji „o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa”.
Podkreślił również, że „udzielenie zanonimizowanej informacji publicznej przesądza o braku bezczynności po stronie organu, o ile ten sposób przetworzenia treści udostępnianego dokumentu nie niweczy pożądanego przez stronę rezultatu w postaci uzyskania informacji o konkretnie wskazanych sprawach. Przedstawienie informacji innej niż ta, na której oczekuje wnioskodawca, informacji niepełnej lub też nieadekwatnej do treści wniosku, świadczy o bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, do którego skierowano wniosek o jej udostępnienie (...)”.
W ocenie NSA sąd I instancji uwzględniając treść wniosku o udzielenie informacji publicznej oraz dokonaną przez wójta anonimizację danych „zaakceptował stanowisko, że organ pozostawał w bezczynności, skoro informacji nie udostępnił, a uznając, że wymaga ona ochrony ze względów podanych w art. 5 ust. 2 u.d.i.p. nie wydał decyzji o odmowie udostępnienia żądanej informacji w tej części”. Według NSA strona wnosząca skargę kasacyjną nie podważyła skutecznie stanowiska sądu I instancji, że „dane o kontrahentach jednostki samorządu terytorialnego, takie jak: ich imiona i nazwiska, podlegają udostępnieniu w trybie informacji publicznej i nie podlegają wyłączeniu z uwagi na prywatność tych osób wskazaną art. 5 ust. 2 u.d.i.p.”, wobec czego „zarzuty skargi kasacyjnej, dotyczące naruszenia prawa materialnego w zakresie zobowiązania do udostępnienia objętych wnioskiem dokumentów nie mogły być skuteczne”.

SPIS TREŚCI

Przegląd legislacyjny

AKTUALNOŚCI / PRZEGLĄD LEGISLACYJNY / SAS 5/2018

EGZEKUCJA NALEŻNOŚCI PIENIĘŻNYCH

21 września 2018 r. weszło w życie rozporządzenie ministra finansów z 12 września 2018 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych  w egzekucji należności pieniężnych (Dz.U. z 20 września 2018 r., poz. 1804).

Rozporządzenie określa wzory:

  • zawiadomienia o zajęciu wynagrodzenia za pracę, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia;
  • zawiadomienia o zajęciu świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego i ubezpieczenia społecznego oraz renty socjalnej, stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia;
  • zawiadomienia o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia;
  • zawiadomienia o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego na poczet należności z tytułu podatku od towarów i usług lub innych należności pieniężnych, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia;
  • protokołu zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego związanego z dokumentem, stanowiący załącznik nr 5 do rozporządzenia;
  • zawiadomienia o zajęciu innej wierzytelności pieniężnej, stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia;
  • zawiadomienia o zajęciu praw z instrumentów finansowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych lub innym rachunku oraz z wierzytelności z rachunku pieniężnego, stanowiący załącznik nr 7 do rozporządzenia;
  • protokołu odbioru dokumentu, stanowiący załącznik nr 8 do rozporządzenia;
  • protokołu zajęcia autorskiego prawa majątkowego i prawa pokrewnego lub prawa własności przemysłowej/ zawiadomienia o zajęciu prawa własności przemysłowej, stanowiący załącznik nr 9 do rozporządzenia;
  • zawiadomienia o zajęciu udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, stanowiący załącznik nr 10 do rozporządzenia;
  • zawiadomienia o zajęciu pozostałych praw majątkowych, stanowiący załącznik nr 11 do rozporządzenia;
  • protokołu zajęcia i odbioru ruchomości, stanowiący załącznik nr 12 do rozporządzenia.

 


 

USTRÓJ M.ST. WARSZAWY – TEKST JEDNOLITY USTAWY

W Dzienniku Ustaw z 25 września 2018 r., pod poz. 1817 opublikowany został jednolity tekst ustawy z 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy.

Zgodnie z przepisami ustawy miasto stołeczne Warszawa, oprócz zadań przewidzianych przepisami dotyczącymi samorządu gminnego i samorządu powiatowego, wykonuje zadania wynikające ze stołecznego charakteru miasta, a w szczególności zapewnia warunki niezbędne do:

  • funkcjonowania w mieście naczelnych i centralnych organów państwa, obcych przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz organizacji międzynarodowych;
  • przyjmowania delegacji zagranicznych;
  • funkcjonowania urządzeń publicznych o charakterze infrastrukturalnym, mających znaczenie dla stołecznych funkcji miasta.

 


 

POMOC MATERIALNA DLA UCZNIÓW

25 września 2018 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 12 września 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy dzieciom i uczniom w formie zasiłku losowego na cele edukacyjne, pomocy uczniom w formie wyjazdów terapeutyczno-edukacyjnych oraz pomocy dzieciom i uczniom w formie zajęć opiekuńczych i zajęć terapeutyczno-edukacyjnych w 2018 r. (Dz.U. z 24 września 2018 r., poz. 1810).

Rozporządzenie określa:

  • szczegółowe warunki udzielania pomocy dzieciom i uczniom objętych Rządowym programem pomocy dzieciom i uczniom w formie zasiłku losowego na cele edukacyjne, pomocy uczniom w formie wyjazdów terapeutyczno-edukacyjnych oraz pomocy dzieciom i uczniom w formie zajęć opiekuńczych i zajęć terapeutyczno-edukacyjnych w 2018 r., ustanowionym uchwałą nr 125/2018 Rady Ministrów z dnia 12 września 2018 r. w sprawie Rządowego programu pomocy dzieciom i uczniom w formie zasiłku losowego na cele edukacyjne, pomocy uczniom w formie wyjazdów terapeutyczno-edukacyjnych oraz pomocy dzieciom i uczniom w formie zajęć opiekuńczych i zajęć terapeutyczno-edukacyjnych w 2018 r.;
  • formy i zakres pomocy;
  • tryb postępowania w sprawie udzielania pomocy.
  • Rozporządzenie to traci moc obowiązującą 31 grudnia br.


DODATKOWE WYNAGRODZENIE ROCZNE – TEKST JEDNOLITY USTAWY

W dzienniku Ustaw z 1 października 2018 r., pod poz. 1872 opublikowany został jednolity tekst ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej.

Ustawa określa zasady nabywania prawa oraz ustalania wysokości i wypłacania dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników jednostek sfery budżetowej.


BEZPIECZEŃSTWO IMPREZ MASOWYCH – TEKST JEDNOLITY USTAWY

W Dzienniku Ustaw z 1 października 2018 r., pod poz. 1870 opublikowany został jednolity tekst ustawy z 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych.

Ustawa określa:

  • zasady postępowania konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa imprez masowych;
  • warunki bezpieczeństwa imprez masowych;
  • zasady i tryb wydawania zezwoleń na przeprowadzanie imprez masowych;
  • zasady gromadzenia i przetwarzania informacji dotyczących bezpieczeństwa imprez masowych;
  • zasady odpowiedzialności organizatorów za szkody wyrządzone w związku ze zorganizowaniem imprez masowych.


SPÓŁDZIELNIE SOCJALNE

1 października 2018 r. weszło w życie rozporządzenie ministra pracy, rodziny i polityki społecznej w27 września 2018 r. w sprawie przyznawania środków na podjęcie działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, utworzenie stanowiska pracy oraz na finansowanie kosztów wynagrodzenia skierowanej osoby w spółdzielni socjalnej (Dz.U. z 28 września 2018 r., poz. 1859).

Rozporządzenie określa m.in. szczegółowe warunki i tryb przyznawania przez starostę z Funduszu Pracy: bezrobotnemu, absolwentowi centrum integracji społecznej, absolwentowi klubu integracji społecznej, poszukującemu pracy niepozostającemu w zatrudnieniu lub niewykonującemu innej pracy zarobkowej opiekunowi osoby niepełnosprawnej, oraz innym wymienionym w jego przepisach osobom jednorazowej pomocy finansowej na założenie spółdzielni socjalnej lub przystąpienie do niej.


DROGI KRAJOWE

1 stycznia 2019 r. wejdzie w życie rozporządzenie ministra infrastruktury z 20 września 2018 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (Dz.U. z 28 września 2018 r., poz. 1846).

Od 1 stycznia 2019 r. do kategorii dróg krajowych zaliczone zostaną:

  • odcinek drogi gminnej – ul. Wojska Polskiego (od ul. Powstańców Wielkopolskich do skrzyżowania
  • z drogą krajową nr 11) w mieście i gminie Jarocin (w ciągu drogi krajowej nr 12);
  • odcinek drogi wojewódzkiej – ul. Laubitza (od ul. Dworcowej do ul. Toruńskiej), ul. Toruńska (od ul. Laubitza do granicy miasta) w mieście Inowrocław oraz odcinek drogi wojewódzkiej (od granicy miasta Inowrocław do skrzyżowania z drogą krajową nr 15) w gminie Inowrocław (w ciągu drogi krajowej nr 25);
  • odcinek drogi gminnej – ul. Obwodnica (od ul. Energetyków do ul. Krakowskiej) w mieście Skawina
  • (w ciągu drogi krajowej nr 44).

SPIS TREŚCI

Działalność kulturalna

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY / SAS 5/2018

2 października 2018 r. Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Projekt reguluje tryb przeprowadzania konkursów na stanowiska dyrektorów w samorządowych instytucjach kultury, wymienionych w rozporządzeniu ministra kultury i dziedzictwa narodowego.

Procedury odnoszące się do obsadzania stanowisk dyrektorów instytucji kultury mają istotne znaczenie dla prowadzonej przez nie działalności. Obecne przepisy dotyczące przeprowadzania konkursów na stanowiska dyrektorów instytucji kultury wymagają doprecyzowania. Zaproponowano wprowadzenie bardziej szczegółowej, a przez to bardziej przejrzystej procedury konkursowej. Rozgraniczono zadania i obowiązki komisji konkursowej oraz organizatora. Ponadto, doprecyzowano dotychczasowy tryb przeprowadzania konkursów, np. jednoznacznie wskazując, że konkurs może być nierozstrzygnięty. Określono zasady udziału w komisji konkursowej w przypadku potencjalnego konfliktu interesów. Przyjęto, że w ciągu 7 dni od daty powołania dyrektora instytucji kultury – program zwycięzcy zostanie podany do publicznej wiadomości przez organizatora lub instytucję kultury.

SPIS TREŚCI

Fundusz Dróg Samorządowych

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY / SAS 5/2018

2 października 2018 r. do I czytania na posiedzeniu Sejmu trafił rządowy projekt ustawy o Funduszu Dróg Samorządowych (druk sejmowy nr 2859). Projekt dotyczy wprowadzenia zmian w sposobie i zakresie finansowania inwestycji na drogach publicznych, zarządzanych przez jednostki samorządu terytorialnego.

Zadaniem Funduszu Dróg Samorządowych (FDS) będzie dofinansowanie budowy, przebudowy oraz remontów dróg powiatowych i gminnych. Dofinansowanie obejmie także budowę, przebudowę i remonty dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych o znaczeniu obronnym. Wsparcie ma także dotyczyć budowy nowych mostów zlokalizowanych w ciągach dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych.

Środki zgromadzone w FDS będą pochodziły głównie z:

  • Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
  • budżetu państwa, z części budżetowej, za którą odpowiada minister obrony narodowej;
  • budżetu państwa, z części budżetowej, za którą odpowiada minister od spraw transportu;
  • Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe w wysokości stanowiącej równowartość 2% przychodów uzyskanych ze sprzedaży drewna;
  • wpłat określonych spółek w wysokości 7,5% zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym;
  • środków ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi;
  • wpływów ze skarbowych papierów wartościowych oraz innych środków publicznych.
  • Łącznie ze wszystkich źródeł wartość Funduszu to ponad 6 mld zł w 2019 r.

SPIS TREŚCI

Zmiany w szkolnictwie zawodowym

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY / SAS 5/2018

25 września 2018 r. Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy Prawo oświatowe i ustawy o systemie oświaty oraz innych ustaw. Głównym celem projektu jest poprawa jakości i efektywności kształcenia zawodowego w szkołach i placówkach.

Zgodnie z projektem, samorządy otrzymają większą subwencję oświatową na uczniów szkół kształcących się w zawodach, na które jest wyższe zapotrzebowanie na rynku pracy (wskazane w prognozie zapotrzebowania na pracowników w zawodach szkolnictwa branżowego), określanej przez ministra edukacji narodowej w obwieszczeniu.
Wprowadzono nowe kryterium do podziału subwencji oświatowej. Chodzi o zróżnicowanie kwot ustalanych na uczniów, objętych kształceniem zawodowym w zawodach szkolnictwa branżowego o szczególnym znaczeniu dla kultury i dziedzictwa narodowego. Zmiany w szkolnictwie branżowym – planowane od roku szkolnego 2019/2020 – koncentrują się również na usprawnieniu i zwiększeniu efektywności egzaminów zawodowych. Egzaminy te z jednej strony powinny weryfikować jakość procesu kształcenia, z drugiej – stanowić przepustkę do sukcesu na rynku pracy. Skuteczność kształcenia zawodowego powinna być mierzona między innymi liczbą absolwentów, którzy uzyskują kwalifikacje zawodowe. Warunkiem otrzymania stosownego dokumentu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe jest nie tylko dobre przygotowanie uczniów, ale także przystąpienie do egzaminu, które dotychczas nie było obowiązkowe.

SPIS TREŚCI

SPIS TREŚCI SAS 5 / 2018

AKTUALNOŚCI

Zmiany w skolnictwie zawodowym
Fundusz Dróg Samorządowych
Działalność kulturalna

PRZEGLĄD LEGISLACYJNY

ORZECZNICTWO

Anonimizacja dokumentów przez wójta niezgodna z obowiązkiem udzielenia informacji publicznej

ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE WOJEWODY

Czystość i porządek w gminach – regulamin

ANALIZY I KOMENTARZE

Dlaczego polski system dochodów komunalnych jest wadliwy?
Fundusz Dróg Samorządowych
Sądy kwestionują opłaty ustalane przez Wody Polskie
Zmiany w partnerstwie publiczno-prywatnym oraz gospodarce komunalnej
Realizacja projektów partnerstwa publiczno-prywatnego – perspektywy rozwoju
Czy obszary chronione są istotnym problemem dla samorządów?
Po wyborach trzeba posprzątać
Z pieniędzy wydanych na promocję kandydatów trzeba się rozliczyć

FUNKCJONOWANIE SAMORZĄDU

Nowe uprawnienia i obowiązki radnych
Uprawnienia przewodniczącego rady gminy wybranego w 2018 r.
Wypłata diet radnym w przypadku nakładających się kadencji
Transmisja sesji rady gminy od nowej kadencji możliwa na YouTube
Umowy powierzenia przetwarzania danych osobowych pomiędzy administratorem a podmiotem przetwarzającym
Przetwarzanie danych osobowych w trakcie kampanii wyborczych
SPAM a informacja publiczna
Zasady tworzenia budżetu obywatelskiego
Kiedy gmina może zbyć działkę w trybie bezprzetargowym?

POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE

Instytucja procesowa ponaglenia administracyjnego 
Skarga na działalność rady gminy w zakresie kompetencji przyznanej komisji rewizyjnej
Komu można wydać decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu?
Czy w ramach specustawy mieszkaniowej można wywłaszczać nieruchomości?
Czy wójt powinien zareagować na skargi na pracowników?

FINANSE SAMORZĄDU

Ustalanie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości
Działalność organizacji pożytku publicznego a zwolnienie z podatku od nieruchomości 

PRAWO PRACY

Czy ustępujący burmistrz może wrócić do pracy w urzędzie?
Dwie odprawy dla burmistrza po ukończeniu kadencji?
Pomieszczenie na działalność organizacji związkowej w szkole
Kto odpowiada za treść ogłoszeń zamieszczonych w gablocie szkoły?
Ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

Zmodyfikowano przesłanki unieważnienia przetargu
Ustalenie planu zamówień publicznych – jednym z obowiązków radnych nowej kadencji
Urząd Zamówień Publicznych rekomenduje stosowanie zaliczek w zamówieniach publicznych
Ograniczenie prawa do łączenia potencjału członków konsorcjum
Polisa odpowiedzialności cywilnej nie służy ubezpieczeniu konkretnego zamówienia

 

DODATEK - ORZECZNICTWO I ROZSTRZYGNIĘCIA
NADZORCZE DLA SAMORZĄDÓW

ORZECZNICTWO SN I SĄDÓW POWSZECHNYCH

Obniżenie wynagrodzenia wójta (burmistrza, prezydenta miasta)
Skarga na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej
Powikłania po wypadku na oblodzonym chodniku

ORZECZNICTWO SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH

Nieruchomości zajęte pod działalność gospodarczą
Zajęcie użytków rolnych pod elektrownię słoneczną
Nieuzasadniony wymóg rady gminy dotyczący grzebowiska dla zwierząt
Możliwość wprowadzenia opłaty miejscowej
Opłata targowa – usługi gastronomiczne
Obowiązek podatkowy w podatku od środków transportu

ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE WOJEWODY

Nauczycielskie wynagrodzenia
Usytuowanie miejsc sprzedaży alkoholu
Planowanie przestrzenne - zasady dla małej architektury
Odstępstwa od zakazu spożywania napojów alkoholowych w miejscach publicznych
Pracownicy samorządowi – wynagrodzenie wójta

ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE
REGIONALNYCH IZB OBRACHUNKOWYCH

Podatek od nieruchomości – zwolnienia dla przedsiębiorców
Podatek od nieruchomości – pomoc de minimis
Podatek rolny – zwolnienie podatkowe
Podatek rolny – zwolnienia z powodu zaprzestania produkcji rolnej
Podatek od nieruchomości – nieuprawnione różnicowanie wysokości stawek
Dane niezbędne do wymiaru i poboru podatku
Udzielanie i rozliczanie dotacji dla przedszkoli
Vacatio legis uchwały w sprawie opłaty targowej

 

 

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa