Brak jest normy do regulowania przez zgromadzenie związku międzygminnego kwestii diet dla jego członków

AKTUALNOŚCI / ORZECZNICTWO - SAS 4/2016

Wyrok NSA z 1 marca 2016 r. sygn. akt II OPS 3015/15

W opisywanej sprawie przedmiotem kontroli sądów administracyjnych było rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Zachodniopomorskiego, który stwierdził nieważność uchwały zgromadzenia w sprawie ustalenia wysokości diet delegatów za udział w posiedzeniach zgromadzenia i komisjach związku.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ nadzoru wskazał, że brak jest normy materialnoprawnej upoważniającej zgromadzenie związku międzygminnego do regulowania kwestii diet dla członków tego zgromadzenia, a żaden przepis ustawy o samorządzie gminnym (konstytuującej w Rozdziale 7 związki międzygminne) nie przyznaje takiej kompetencji. Wojewoda wskazał, że co prawda, przepis art. 69 ust. 3 ustawy odsyła do odpowiedniego stosowania względem zgromadzenia przepisów dotyczących rady gminy, jednakże w myśl ust. 2 tego przepisu uprawnienia zgromadzenia związku są tożsame z kompetencjami, w jakie ustawa wyposażyła radę gminy, wyłącznie w zakresie zadań zleconych mu przez gminy w nim uczestniczące.
Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę podzielając stanowisko wyrażone w orzecznictwie, że brak jest podstaw do uznania, że uprawnionym do ustalania wysokości diet dla członków zgromadzenia międzygminnego jest to zgromadzenie. Intencją ustawodawcy było pozostawienie sprawy wysokości diet przysługujących członkom zgromadzenia związku międzygminnego do rozstrzygnięcia organom gmin, które w związku tym uczestniczą (patrz min. wyrok NSA z 13 marca 2013 r., sygn. akt II OSK 2726/12, z 21 listopada 2013 r., sygn. II OSK 1929/13, z 9 czerwca 2014, II OSK 753/14),
Naczelny Sąd Administracyjny  oddalając skargę kasacyjną od tego wyroku, powołał się na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, podkreślając, że przepis art. 69 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym regulując instytucję zgromadzenia związku międzygminnego odsyła do odpowiedniego stosowania przepisów dotyczących rady gminy, nie zaś przepisów odnoszących się do radnych. Zaakcentował, że różna jest sytuacja prawna radnych i członków zgromadzenia związku międzygminnego, którymi co do zasady są wójtowie gmin uczestniczących w związku. Wskazał, że fakt członkostwa radnego w zgromadzeniu związku może zostać uwzględniony przez radę gminy przy ustalaniu zasad przyznawania diet, do czego uprawnia ją art. 25 ust. 8 ustawy o samorządzie gminnym.

P.G.

SPIS TREŚCI

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa