KRAJOWA ADMINISTRACJA SKARBOWA

Od 9 sierpnia 2017 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z 25 lipca 2017 r. w sprawie współpracy organów Krajowej Administracji Skarbowej z niektórymi podmiotami (Dz.U. z 2017 r. poz. 1514)

Czytaj więcej: KRAJOWA ADMINISTRACJA SKARBOWA

GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI

Od 9 sierpnia 2017 r. obowiązuje ustawa z 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r. poz. 1509)

Czytaj więcej: GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI

Stawki wynagrodzenia pracowników samorządowych idą w górę

AKTUALNOŚCI / TEMAT NUMERU - SAS 5 / 2017

Po raz pierwszy od 1 kwietnia 2009 r. rząd zmienił stawki minimalnego wynagrodzenia zasadniczego pracowników samorządowych. Wzrosną one nawet o 600 zł brutto. Oczywiście nie musi to wcale oznaczać, że wszyscy pracownicy samorządowi zaczną zarabiać więcej. O tym, czy podwyżka wynagrodzenia zasadniczego przełoży się na podwyżkę miesięcznej pensji zadecyduje bowiem pracodawca.

Nowe stawki wynagrodzenia zasadniczego pracowników samorządowych zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2018 r. W tym samym czasie wejdą także w życie nowe zasady ustalania dodatku funkcyjnego dla tych pracowników samorządowych, którzy są zatrudniani na podstawie wyboru i powołania. Zmiany te wprowadza rozporządzenie Rady Ministrów z 7 sierpnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz.U. z 29 sierpnia 2017 r., poz. 1621).


PODWYŻKA PO PRAWIE DZIEWIĘCIU LATACH

Obowiązujące obecnie minimalne kwoty wynagrodzenia zasadniczego oraz tabele stanowisk i wymaganych kwalifikacji określone w załącznikach nr 1 i 3 do rozporządzenia Rady Ministrów z 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych obowiązują od dnia wejścia jego przepisów w życie, co nastąpiło 1 kwietnia 2009 r. W momencie wejścia w życie rozporządzenia minimalne wynagrodzenie zasadnicze określone w I kategorii zaszeregowania (1100 zł) stanowiło 86,2 proc. obowiązującego wówczas minimalnego wynagrodzenia za pracę (1276 zł). Aktualnie w 2017 r. kwota ta stanowi zaledwie 55 proc. minimalnego wynagrodzenia za pracę, które wynosi obecnie 2.000 zł. Co więcej poziomu minimalnego wynagrodzenia za pracę nie osiąga w obecnym czasie nawet najwyższa kategoria zaszeregowania pracowników samorządowych, zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych JST (tabela B), które dla kategorii XIX wynosi 1700 zł brutto. Natomiast w przypadku zatrudnionych w urzędach (tabela A) kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę (2000 zł) osiąga dopiero XVII kategoria zaszeregowania.
Zgodnie z przyjętą 7 sierpnia 2017 r. nowelizacją samorządowego rozporządzenia płacowego minimalne stawki wynagrodzenia zasadniczego w pierwszej kategorii zaszeregowania wzrosną – od 1 stycznia 2018 r. – do 1700 zł i będzie to stanowić 80,9 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującej w 2018 r. Kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę, która w przyszłym roku ma wynosić 2100 zł, zostanie osiągnięta w XVII kategorii zaszeregowania. Natomiast najwyższa (minimalna) stawka wynagrodzenia zasadniczego pracowników samorządowych została ustalona na 3000 zł (kategoria XXII).
Jak czytamy w dołączonej do projektu rozporządzenia Ocenie Skutków Regulacji podwyższenie minimalnych kwot wynagrodzenia zasadniczego może wpłynąć na wysokość wynagrodzenia miesięcznego, np. z uwagi na podwyższenie dodatku za wieloletnią pracę, a w konsekwencji również takich świadczeń jak: nagroda jubileuszowa (wypłacana co 5 lat) czy odprawa emerytalna (przysługująca jednorazowo w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy).


KONIEC DYSKRYMINACJI…

Przepisy obowiązującego od 1 kwietnia 2009 r. rozporządzenia w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych zawierają – Z załączniku 1 – dwie tabele minimalnych stawek wynagrodzenia zasadniczego. Tabela A obowiązuje w urzędach gmin, starostwach powiatowych oraz urzędach marszałkowskich. Natomiast Tabela B dotyczy pozostałych pracowników samorządowych.
Jak czytamy w dołączonej do projektu ocenie skutków regulacji taki podział uznawany jest za dyskryminujący wobec pracowników jednostek organizacyjnych i dlatego resort pracy postanowił to zmienić, wprowadzając zamiast dwóch odrębnych jedną wspólną tabelę określającą minimalne stawki wynagrodzenia zasadniczego dla wszystkich pracowników samorządowych. Tabela ta zawiera XXII kategorie zaszeregowania wycenione od 1700 zł brutto do 3000 zł brutto.
To, o ile wzrosnąć mają stawki minimalne wynagrodzenia zasadniczego w poszczególnych kategoriach zaszeregowania najlepiej obrazuje TABELA 1.

 

 

MINIMALNE KWOTY WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO;

 TAB1 SAS52017

 

DODATEK FUNKCYJNY KWOTOWO

Ministerstwo proponuje także zmianę zasad ustalania dodatku funkcyjnego przysługującego pracownikom samorządowym zatrudnionym na podstawie wyboru oraz powołania. Obecnie obowiązujący Załącznik nr 2 do rozporządzenia określa 9 stawek dodatku funkcyjnego, który jest obliczany jako stosowny procent minimalnego wynagrodzenia zasadniczego w kategorii I (obecnie 1100 zł). Aby podwyżka minimalnego wynagrodzenia zasadniczego w kategorii I – z 1100 zł do 1700 zł – nie spowodowała automatycznej podwyżki indywidualnego dodatku funkcyjnego dla pracowników zatrudnionych na podstawie wyboru i powołania, resort proponuje, aby dodatek funkcyjny dla tych pracowników ustalany był kwotowo. Zmiana ta spowoduje, że w poszczególnych kategoriach zaszeregowania pozostanie on na dotychczasowym poziomie. Zmiana ta ma wyglądać w następujący sposób:

 

STAWKI DODATKU FUNKCYJNEGO

TAB2 SAS52017

 

SKUTKI FINANSOWE ZMIAN

Jak szacuje Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej proponowana nowelizacja rozporządzenia w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych będzie miała znaczenie dla ok. 353 tys. osób zatrudnionych w 6275 jednostkach należących do administracji samorządowej.
Jednocześnie resort nie przewiduje, aby zaplanowana w projekcie podwyżka stawek wynagrodzenia minimalnego spowodowała znaczny koszt po stronie pracodawców samorządowych. A to dlatego, że obecnie wynagrodzenie pracownika samorządowego nie może być niższe od wynagrodzenia minimalnego, o którym mowa w ustawie z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. A to oznacza, że pracodawca samorządowy miał i tak obowiązek wyrównać pracownikom pensję – przynajmniej do poziomu wynagrodzenia minimalnego – za pomocą innych składników wynagrodzenia, takich jak np. nagrody i premie, czy dodatki (stażowy, czy funkcyjny). Innymi słowy resort sugeruje, że po podwyżce stawek wynagrodzenia zasadniczego pracodawca samorządowy będzie miał możliwość odpowiedniego zredukowania pracownikom tych dodatkowych składników wynagrodzenia tak, aby ich pensja pozostała na dotychczasowym poziomie.

Jakub Gortyński

SPIS TREŚCI

Konsekwencje faktycznego bankructwa gminy Ostrowice

AKTUALNOŚCI / ANALIZY - SAS 5 / 2017

Wszystko na to wskazuje, że po raz pierwszy z powodu niewydolności finansowej zostanie zlikwidowana jednostka samorządu terytorialnego. Chodzi o gminę Ostrowice, której zadłużenie odpowiada mniej więcej czteroletniemu budżetowi. Ważniejszy niż wysokość długu jest fakt, że gmina nie jest w stanie podołać jego obsłudze, tj. terminowo spłacać kolejne raty, i równocześnie ponosić niezbędne wydatki na podstawową działalność bieżącą. Sytuacja gminy Ostrowice to w praktyce stan bankructwa. Polskie prawo nie przewiduje jednak formalnej upadłości jednostki samorządowej.

Wyważony osąd w tej sprawie wymagałby szczegółowej znajomości historii upadku finansowego Ostrowic. Wydają się nie ulegać wątpliwości dwa fakty. Pierwszy z nich to pierwotne źródło kłopotów, czyli zbyt ambitny w stosunku do możliwości finansowych gminy program inwestycyjny, oparty na finansowaniu zewnętrznym. Kiedy pojawiły się problemy ze spłacaniem kolejnych rat długu, płynność finansową ratowano zaciąganiem nowych zobowiązań, w tym takich, które wymykały się formule art. 243 ustawy o finansach publicznych, limitującej wysokość dopuszczalnych rocznych spłat zadłużenia. Wymienia ona konkretne formy zobowiązań (kredyty, pożyczki, obligacje), wśród których nie mieszczą się takie dziwaczne działania gminy Ostrowice, jak sprzedaż zwrotna infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.
Nie próbując odtworzyć etapów tej historii, trzeba zauważyć, że gmina popadła w klasyczną pętlę zadłużenia. Operacje poprawiające sytuację na krótką metę powodowały równocześnie dalszy wzrost zadłużenia, a więc także wzrost obciążenia budżetu należnymi ratami kapitałowymi i odsetkowymi. Możemy zaś być pewni, że nowe, „niestandardowe” sposoby pozyskiwania gotówki były coraz droższe, tj. obciążone wyższymi odsetkami.
Drugi pewnik, to fakt, że zawiódł nadzór nad gminą. O kłopotach Ostrowic media pisały już od kilku lat. Można tylko żałować, że państwo nie wkroczyło zdecydowanie znacznie wcześniej. Niewątpliwie zawiniło tutaj niedoskonałe prawo. RIO może wezwać jednostkę samorządową do podjęcia postępowania naprawczego dopiero w razie niemożności uchwalenia przez nią budżetu lub wieloletniej prognozy finansowej zachowującej rygory art. 242-244 ustawy o finansach publicznych. A te – jak się okazuje – można obejść wykorzystując operacje, których użycia przez samorząd nie przewidziała ustawa o finansach publicznych (formuła z art. 243 odnosi się do spłaty wymienionych form zaciągania zobowiązań).
Przesłanką do wprowadzenia zarządu komisarycznego jest „nierokujący nadziei na szybką poprawę i przedłużający się brak skuteczności w wykonywaniu zadań publicznych” (art. 97 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym), a więc nie antycypacja a stwierdzenie już trwającego niewywiązywania się gminy ze swoich podstawowych obowiązków. Znów tylko szczegółowa znajomość historii osuwania się Ostrowic w finansową przepaść pozwoliłaby odpowiedzialnie ocenić, czy już poprzedni rząd mógł i powinien wprowadzić zarząd komisaryczny w gminie.
Z obecnej sytuacji nie ma dobrego wyjścia. Rząd podjął kroki zmierzające do zniesienia gminy Ostrowice i włączenia jej obszaru do sąsiedniej gminy Drawsko Pomorskie. Jest to de facto wprowadzenie nowego środka nadzorczego o maksymalnym poziomie radykalności: likwidacji jednostki samorządowej na skutek złej działalności jej organów. Takiego zniesienia gminy „za karę” prawo nie przewiduje.
Oczywiście Rada Ministrów ma ogólną kompetencję do zmiany podziału terytorialnego na szczeblu gminnym, w tym także do zniesienia gminy z własnej inicjatywy (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym). Konstytucyjną (i ustawową) przesłanką kształtowania podziału terytorialnego jest zdolność jednostek terytorialnych do wykonywania zadań publicznych. Twierdzenie, że w obecnej sytuacji gmina Ostrowice nie ma takiej zdolności jest uzasadnione. Tyle, że nie można twierdzić, iż jest to jej nieusuwalna ułomność jako jednostki terytorialnej.
Owszem, jak wskazuje NIK (raport „Wykonywanie wybranych zadań publicznych przez małe gminy”, patrz SAS nr 12/2016), w małych gminach zadania publiczne wykonywane są drożej i jakościowo gorzej. Nie dotyczy to w szczególny sposób Ostrowic (2,5 tys. mieszkańców), które nie zaliczają się do gmin najbiedniejszych. Ich dochody w przeliczeniu na mieszkańca są nieco powyżej średniej dla gmin (596. miejsce na 1559 gmin wiejskich w rankingu „Wspólnoty” za 2016 r.). Oznacza to, że nieobciążone nadmiernym długiem mają nie gorsze warunki do wykonywania zadań publicznych niż setki innych gmin.
Problem Ostrowic tkwi właśnie w nadmiernym zadłużeniu, a nie w ich wpisaniu w podział terytorialny i ma się poczucie nieadekwatności rozwiązania do problemu. Trzeba jednak przyznać, że w obecnym stanie prawnym nie bardzo przychodzi do głowy pomysł na inne praktyczne załatwienie sprawy.
Operacja przyłączenia obszaru gminy Ostrowice do gminy Drawsko Pomorskie daje się realistycznie pomyśleć tylko dlatego, że ta druga gmina jest znacznie większa (ok. 16,5 tys. mieszkańców). Dług stanowiący 400% rocznych dochodów Ostrowic stanowi już tylko mniej więcej połowę łącznych dochodów obu gmin, jest więc do udźwignięcia przez powiększoną gminę Drawsko Pomorskie. Gdyby obie gminy były podobnej wielkości, operacja ich faktycznego połączenia byłaby rozwiązaniem technicznie nieracjonalnym.
Tak, jak jest, zastrzeżenia można formułować w innym porządku. Drawsko ma zostać obciążone cudzym długiem, a jedyne wsparcie, które zostaje mu zaoferowane ma postać niepodlegającej umorzeniu pożyczki. Brak jest np. mechanizmu przejściowego zwiększenia dochodów podatkowych, analogicznego do bonusu związanego z dobrowolnym połączeniem dwóch gmin. Jeżeli zniesienie gminy miałoby rzeczywiście pełnić funkcję najbardziej radykalnego środka nadzorczego - co samo w sobie jest rozwiązaniem złym – trzeba by pomyśleć o obudowaniu go tego typu instrumentami.
Historia Ostrowic jest raczej argumentem za wprowadzeniem do polskiego prawa instytucji upadłości komunalnej, czyli sądowej procedury uznającej niemożność zwrócenia w pełni długu. Sąd ustalałby też, jaka część dochodów gminy podlega ochronie, jako niezbędna do wykonywania podstawowych zadań publicznych i stosownie do tego określałby, jaką część zadłużenia zbankrutowana jednostka samorządowa zwraca wierzycielom. Wprowadzenie takiego rozwiązania postulowały organizacje samorządowe.
Rzecz jasna już samo wprowadzenie do polskiego prawa instytucji upadłości komunalnej pociągnęłoby za sobą podniesienia oprocentowania kredytów udzielanych samorządom, gdyż pojawiałoby realne, choć generalnie niewielkie, ryzyko nieodzyskania przez kredytodawcę całej sumy kredytu.
Należy jeszcze odnotować, że klęska finansowa Ostrowic (oraz mniej intensywne kłopoty paru innych gmin) są główną przesłanką proponowanych przez Prawo i Sprawiedliwość ustawowych zmian dotyczących nadzoru finansowego nad samorządem (ministerialny projekt nowelizacji ustawy o finansach publicznych oraz zawetowana przez Prezydenta nowelizacja ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych). Koncentrują sie one na sprawie kontroli zaciągania zobowiązań i zawierają elementy oczywiste (objęcie wzorem art. 243 „niestandardowych” form zaciągania zobowiązań), ale i co najmniej kontrowersyjne (np. wyeliminowanie ze wzoru dochodów ze sprzedaży majątku, możliwość wprowadzenia zarządu komisarycznego w efekcie nieakceptacji planu postępowania naprawczego, kontrola zaciągania zobowiązań pod względem gospodarności).

Historia Ostrowic jest raczej argumentem za wprowadzeniem do polskiego prawa instytucji upadłości komunalnej, czyli sądowej procedury uznającej niemożność zwrócenia w pełni długu. Sąd ustalałby też, jaka część dochodów gminy podlega ochronie, jako niezbędna do wykonywania podstawowych zadań publicznych i stosownie do tego określałby, jaką część zadłużenia zbankrutowana jednostka samorządowa zwraca wierzycielom. Wprowadzenie takiego rozwiązania postulowały organizacje samorządowe.

Aleksander Nelicki
ekspert ds. finansów samorządowych

SPIS TREŚCI

Nowy etap sporu o dotacje na zadania zlecone

AKTUALNOŚCI / ANALIZY - SAS 5 / 2017

Samorządy „od zawsze” spierają się z Ministerstwem Finansów o dotacje na zadania zlecone. W ostatniej odsłonie tego konfliktu samorządom przybył nowy sprzymierzeniec - Najwyższa Izba Kontroli. Z tego punktu widzenia bardzo ciekawą lekturą jest wystąpienie pokontrolne NIK dotyczące systemu dotowania zadań zleconych z zakresu spraw obywatelskich (akty stanu cywilnego, ewidencja ludności, dowody osobiste), nawet w ostatecznej postaci, złagodzonej na skutek protestu ministra finansów.

Sam fakt dążenia do usystematyzowania finansowania zadań zleconych w oparciu o jednolity standard kosztowy należy – za NIK – ocenić pozytywnie. To droga do pełnego i ostatecznego zerwania z historyczną metodą budżetowania wydatków w tym zakresie. Jest to też reakcja Ministerstwa na dyskusję i postulaty dotyczące ucywilizowania dotacji na zadania zlecone, pojawiające się na forum Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego.
Samorządy wskazują przede wszystkim na ogólne niedofinansowanie zadań zleconych. Trzeba też zwrócić uwagę, że brak jasnych kryteriów prowadzić też może do niejednakowego poziomu dotowania tych samych zadań w różnych jednostkach. NIK wycofała zarzut niedofinansowania zadań zleconych w zakresie spraw obywatelskich, sformułowany w pierwotnej wersji wystąpienia pokontrolnego – jako niedostatecznie udowodniony w trakcie kontroli. Pozostałe uwagi w stosunku do systemu naliczania dotacji, utrzymane w zmienionej wersji wystąpienia, nadal są bardzo poważne.
Generalną nową zasadą finansowania zadań zleconych jest kalkulacja ich kosztów na podstawie ustalonej stawki za roboczogodzinę, pracochłonności poszczególnych zadań i liczby wykonanych czynności w poprzednim roku. Przesłanek do ustaleń dostarczyły dane zebrane przez wojewodów. NIK wskazuje, że badania wykonano w pośpiechu, a standard kosztowy został ustalony w nierzetelny sposób.
Nie zapewniono zbierania i agregowania danych przez wszystkich wojewodów według jednolitej metodologii. Nie wyjaśniono bardzo znaczących różnic w kosztach roboczogodzin pomiędzy województwami. Standard nie uwzględnia pełnych kosztów wykonywania zadań, przede wszystkim ich kosztów rzeczowych, ale także niektórych elementów kosztów osobowych. Nie postawiono też pytania o ewentualne uzasadnione różnice kosztów wykonywania analogicznych zadań przez różne jednostki samorządowe.
Wystąpienie pokontrolne zwraca też uwagę, że system sprawozdawczości nie zapewnia wiedzy o rzeczywistej wysokości wydatków jednostek samorządowych na zadania zlecone. W sprawozdaniach Rb-50 nie można wykazać wydatków ze środków własnych, poniesionych przez jednostkę samorządową na wykonanie zadań zleconych. Również w sprawozdaniach Rb-28S w niektórych województwach, na skutek linii orzeczniczej części RIO, nie wolno samorządom wykazywać wydatków na zadania zlecone finansowanych ze środków własnych w rozdziałach dotyczących tychże zadań, co jak pisze NIK, „powoduje, że dane o wykorzystaniu środków publicznych przez samorząd terytorialny są niewiarygodne”.

Z wystąpienia pokontrolnego NIK wynika, że jesteśmy dopiero na samym początku drogi w kierunku stworzenia racjonalnego sposobu finansowania zadań zleconych i nie jest wcale pewne, czy państwo zechce tą drogą dalej podążyć.

Głównym plusem przeprowadzonej operacji jest to, że możemy się spierać o wysokość dotacji na bardziej empirycznym poziomie – przede wszystkim o poprawność przeprowadzonej kalkulacji. Nawet to jest jednak niełatwe, skoro państwo najwyraźniej nie interesuje się rzeczywistym poziomem wydatków na zadania zlecone i nie dysponuje wiedzą na ten temat.
Obecny sposób ustalania dotacji na zadania zlecone jest nadal niezadawalający. Poprzestanie na nim oznaczałoby kolejne pozorne „załatwienie” sprawy i kolejne – po finansowaniu oświaty i po systemie wyrównawczym – pozorne jedynie powiązanie finansowania zdań z ich rzeczywistymi kosztami.

Aleksander Nelicki
ekspert ds. finansów samorządowych

SPIS TREŚCI

Przegląd legislacyjny

AKTUALNOŚCI / PRZEGLĄD LEGISLACYJNY - SAS 5 / 2017

Dz.U. z 2017 r. poz. 1514, 1529, 1547, 1554, 1711.

KRAJOWA ADMINISTRACJA SKARBOWA

Od 9 sierpnia 2017 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z 25 lipca 2017 r. w sprawie współpracy organów Krajowej Administracji Skarbowej z niektórymi podmiotami (Dz.U. z 2017 r. poz. 1514)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 46 ust. 3 ustawy z 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. poz. 1947, z późn. zm.) i określa sposoby, warunki i zakres:

  • współdziałania organów Krajowej Administracji Skarbowej z organami administracji rządowej i samorządowej, państwowymi osobami prawnymi, państwowymi i samorządowymi jednostkami organizacyjnymi;
  • udzielania organom Krajowej Administracji Skarbowej pomocy technicznej;
  • udostępniania organom Krajowej Administracji Skarbowej informacji zgromadzonych przez organy administracji rządowej i samorządowej, sądy, prokuraturę, państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne oraz państwowe osoby prawne.

GOSPODARKA NIERUCHOMOŚCIAMI

Od 9 sierpnia 2017 r. obowiązuje ustawa z 20 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r. poz. 1509)

Nowelizacja ma na celu doprecyzowanie niektórych przepisów budzących wątpliwości interpretacyjne oraz zdefiniowania działalności „zarządzanie nieruchomościami” oraz „pośrednictwo w obrocie nieruchomościami”. Uwzględnia ona uwzględnia wnioski Rzecznika Praw Obywatelskich, postulaty niektórych samorządów i organizacji zawodowych związanych z nieruchomościami.

POMOC DLA GMIN DOTKNIĘTYCH ŻYWIOŁEM

Od 18 sierpnia 2017 r. obowiązuje rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z 17 sierpnia 2017 r. w sprawie gmin poszkodowanych w wyniku działania żywiołu w sierpniu 2017 r., w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1547)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 2 ustawy z 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz.U. z 2016 r. poz. 1067) i określa gminy, w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu. Wykaz gmin poszkodowanych w wyniku działania silnych wiatrów, intensywnych opadów atmosferycznych lub wyładowań atmosferycznych, które miały miejsce w sierpniu 2017 r., jest określony w załączniku do rozporządzenia.

POMOC DLA UCZNIÓW

Od 19 sierpnia 2017 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z 18 sierpnia 2017 r.w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy dzieciom i uczniom w formie zasiłku losowego na cele edukacyjne, pomocy uczniom w formie wyjazdów terapeutyczno-edukacyjnych oraz pomocy dzieciom i uczniom w formie zajęć opiekuńczych i zajęć terapeutyczno-edukacyjnych w 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 1554)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 90u ust. 4 pkt 1 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2016 r. poz. 1943, z późn. zm.) i określa:

  • szczegółowe warunki udzielania pomocy dzieciom i uczniom objętym Rządowym programem pomocy dzieciom i uczniom w formie zasiłku losowego na cele edukacyjne, pomocy uczniom w formie wyjazdów terapeutyczno-edukacyjnych oraz pomocy dzieciom i uczniom w formie zajęć opiekuńczych i zajęć terapeutyczno-edukacyjnych w 2017 r. ustanowionym uchwałą nr 127/2017 Rady Ministrów z 18 sierpnia 2017 r. w sprawie Rządowego programu pomocy dzieciom i uczniom w formie zasiłku losowego na cele edukacyjne, pomocy uczniom w formie wyjazdów terapeutyczno-edukacyjnych oraz pomocy dzieciom i uczniom w formie zajęć opiekuńczych i zajęć terapeutyczno-edukacyjnych w 2017 r.;
  • formy i zakres pomocy;
  • tryb postępowania w sprawie udzielania pomocy.

EWIDENCJA PRODUCENTÓW

Od 8 września 2017 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 1 września 2017 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakie powinien spełniać wniosek o wpis do ewidencji producentów (Dz.U. z 2017 r. poz. 1711)

Rozporządzenie wydano na podstawie art. 17 ustawy z 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz.U. z 2015 r. poz. 807 i 1419, z 2016 r. poz. 1605 oraz z 2017 r. poz. 5 i 624) i określa szczegółowe wymagania, jakie powinien spełniać wniosek o wpis do ewidencji producentów, o której mowa w art. 4 pkt 1 ww. ustawy.

KRAJOWY ZASÓB NIERUCHOMOŚCI

Od 11 września 2017 r. obowiązuje ustawa z 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości (Dz.U. z 2017 r. poz. 1529)

Ustawa określa:

1) zasady utworzenia i funkcjonowania Krajowego Zasobu Nieruchomości;
2) zasady kwalifikowania i przekazywania nieruchomości, w tym nieruchomości budynkowych i lokalowych, do Krajowego Zasobu Nieruchomości, które:

  • stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa, w tym zarządzanych przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe oraz powierzonych Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa, a także powierzonych Agencji Mienia Wojskowego, i które nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste,
  • są przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa – którymi gospodaruj ą właściwe organy;

3) zasady gospodarowania nieruchomościami wchodzącymi w skład Krajowego Zasobu Nieruchomości;
4) zasady gospodarowania mieszkaniami na wynajem.

SPIS TREŚCI

Prokurator nie może być obciążony kosztami procesu

AKTUALNOŚCI / ORZECZNICTWO - SAS 5 / 2017

Uchwała NSA z 3 lipca 2017 r. sygn. akt I OPS 1/17

Teza: „Prokurator, który działając na prawach strony na podstawie art. 8 § 1 p.p.s.a., zainicjował postępowanie sądowoadministracyjne lub zgłosił w nim udział w interesie ogólnym – w celu ochrony praworządności, nie może zostać obciążony kosztami postępowania sądowoadministracyjnego”.

W uzasadnieniu ww. uchwały NSA zwrócił uwagę, że w poglądach doktryny nie ma jednolitego stanowiska dotyczącego statusu prokuratora w postępowaniu sądowoadministracyjnym w związku z regulacją art. 8 p.p.s.a., podobnie zresztą jak Rzecznika Praw Obywatelskich czy Rzecznika Praw Dziecka. Skoro zgodnie z art. 32 p.p.s.a. prokurator może m.in. wnieść skargę, to przysługuje mu status skarżącego, a zatem teoretycznie prawa strony. Doktryna prawa wskazuje wszakże, że w świetle wskazanej regulacji prokurator nie ma statusu stron, lecz wymieniani są obok strony, w związku z czym można w pewnym uproszczeniu przyjąć, że podmioty te mają charakter „strony ułomnej”. W związku z powyższym prawa strony, które przysługują prokuratorowi nie mogą być zrównywane z uprawnieniami organu administracji publicznej, czy też skarżącego. W ocenie NSA konsekwencją powyższego jest regulacja dotycząca kosztów postępowania (art. 239 § 1 pkt 2). Dlatego prokurator, korzystając z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych, nie może być obciążany kosztami postępowania, gdyż obowiązek ich pokrycia utrudniałby realizację nadrzędnego celu jego działania, którym jest ochrona praworządności.

SPIS TREŚCI

Pieniądze dla szkół

AKTUALNOŚCI / SAS 5 / 2017

12 września 2017 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o finansowaniu zadań oświatowych.

Zgodnie z projektem dotacja z budżetu państwa dla jednostki samorządu terytorialnego na dofinansowanie zadań dotyczących wychowania przedszkolnego, naliczana będzie według organu prowadzącego i organu rejestrującego, nie zaś według położenia placówki przedszkolnej.

Z kolei dotacja podręcznikowa będzie naliczana i przekazywana do wysokości maksymalnych kwot na ucznia danej klasy, zróżnicowanych w zależności od etapu edukacyjnego. Przyjęto, że szkoła będzie miała do wykorzystania łączną kwotę dotacji i dyrektor szkoły zdecyduje o podziale pieniędzy na podręczniki, materiały edukacyjne i materiały ćwiczeniowe dla danej klasy.
Jedną z najważniejszych projektowanych zmian w zakresie dotowania placówek wychowania przedszkolnego, szkół i placówek ma być odejście od pojęcia rodzaju szkoły przy wyliczaniu dotacji dla szkół. Przyjęto natomiast tzw. wskaźnik zwiększający.
Zmiany dotyczą także awansu zawodowego i oceny pracy nauczycieli. Przede wszystkim powiązano ścieżkę awansu zawodowego z oceną pracy nauczycieli. Wprowadzono także obligatoryjne terminy dokonywania oceny pracy nauczyciela w powiązaniu ze ścieżką awansu zawodowego. Ocena pracy nauczyciela będzie dokonywana obligatoryjnie po zakończeniu stażu na każdy kolejny stopień awansu zawodowego oraz co 3 lata pracy w szkole od dnia uzyskania stopnia nauczyciela kontraktowego, mianowanego i dyplomowanego, jeżeli nauczyciel (w zależności od posiadanego stopnia) nie rozpocznie stażu na kolejny stopień lub zakończy ścieżkę awansu.
Zmiany dotyczą również czasu pracy nauczycieli. Określono tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin zajęć oraz ujednolicono pensum (w wymiarze 20 godzin tygodniowo) dla nauczycieli posiadających kwalifikacje z zakresu pedagogiki specjalnej, zatrudnianych dodatkowo w celu współorganizowania kształcenia integracyjnego oraz współorganizowania kształcenia uczniów niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie oraz zagrożonych niedostosowaniem społecznym.
Przyjęto również, że z systemu oświaty usunięte zostanie stanowisko asystenta nauczyciela.

SPIS TREŚCI

Podstawowa opieka zdrowotna

AKTUALNOŚCI / SAS 5 / 2017

24 sierpnia 2017 r. Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o podstawowej opiece zdrowotnej, który przewiduje poprawę organizacji i funkcjonowania podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), a w szczególności lekarza POZ, pielęgniarki POZ i położnej POZ.

Według założeń projektu docelowo lekarzem POZ będzie lekarz:

  • mający tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny rodzinnej;
  • odbywający szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie medycyny rodzinnej;
  • posiadający specjalizację II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej;
  • posiadający specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii.

Pielęgniarką POZ ma być docelowo pielęgniarka, która:

  • posiada tytuł specjalisty lub odbywa szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego;
  • ukończyła lub odbywa kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego;
  • ma tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa.

Położną POZ będzie docelowo osoba, która będzie posiadać tytuł specjalisty lub odbywać szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego lub ukończyć kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa rodzinnego albo posiadać tytuł zawodowego magistra położnictwa.
Projekt zakłada, że każdy pacjent będzie objęty opieką zespołu podstawowej opieki zdrowotnej, w skład którego wejdą: lekarz POZ, pielęgniarka POZ i położna POZ.
Pracę zespołu POZ koordynować będzie lekarz POZ, który ma planować i realizować opiekę lekarską nad świadczeniobiorcą. Pielęgniarka POZ ma planować i realizować opiekę pielęgniarską nad świadczeniobiorcą i jego rodziną, jeśli chodzi o promocję zdrowia i profilaktykę chorób, świadczenia pielęgnacyjne, diagnostyczne, lecznicze i rehabilitacyjne. Położna POZ natomiast ma realizować w analogicznym zakresie pielęgnacyjną opiekę położniczo-neonatologiczno-ginekologiczną.

SPIS TREŚCI

SPIS TREŚCI - SAS 5/2017

AKTUALNOŚCI

Podstawowa opieka zdrowotna
Pieniądze dla szkół

ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE WOJEWODY

ORZECZNICTWO

PRZEGLĄD LEGISLACYJNY

ANALIZY

Nowy etap sporu o dotację na zadania zlecone
Konsekwencje faktycznego bankructwa gminy Ostrowice
Żądanie gwarancji zapłaty zmorą samorządów
Fakty i mity na temat wdrożenia RODO w samorządach

TEMAT NUMERU

Stawki wynagrodzenia pracowników samorządowych idą w górę

FUNKCJONOWANIE SAMORZĄDU

Zlecanie zadania publicznego przez gminę w trybie „małych grantów”
Kiedy kierownik referatu narusza przepisy ustawy antykorupcyjnej?
Wynajęcie przez gminę od osoby prywatnej zastępczego lokalu dla nauczyciela
Wygaszanie stanowiska dyrektora gimnazjum
Podejrzenie pobierania przez ośrodek wychowawczy nadmiernej dotacji

POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE

Zachowanie terminu skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego po nowelizacji
Zasada poufności w mediacji administracyjnej
„Zagadnienie wstępne” w postępowaniu administracyjnym i podatkowym
Czy profesjonalny pełnomocnik w postępowaniu podatkowym musi podać adres elektroniczny?
Czy sołectwo może być stroną postępowania dotyczącego spraw jego mieszkańców?
Postępowanie w sprawie o przeniesienie pozwolenia budowlanego

FINANSE SAMORZĄDU

Refundacje dotacji przedszkoli niepublicznych w kontekście VAT
Wydatki związane z lokalnym programem rewitalizacji jako wydatki majątkowe
Jak uzyskiwać i weryfikować na bieżąco informacje o podatnikach?
Czy stadion piłkarski podlega opodatkowaniu jako budowla?
Opłata parkingowa również za sobotę?

POWIATY

Statut powiatu a informacja publiczna
Czy starosta odpowiada za stan rowów melioracyjnch?
Czy opinia komisji rewizyjnej konieczna do odwołania starosty musi być jednoznaczna?

PRAWO PRACY

Dyrektor szkoły sekretarzem gminy?
Czy sekretarz gminy może być prezesem zarządu gminnego ZOSP RP?
Dokumenty zastępcy wójta potwierdzające staż pracy

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

Usługi laboratoryjne nie stanowią podwykonawstwa
Tajemnica przedsiębiorstwa nie obejmuje dokumentów rozliczeniowych
Cel poprawienia omyłki w treści oferty
Minimalny termin uzupełniania dokumentów

 

DODATEK - ORZECZNICTWO I ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE DLA SAMORZĄDÓW

Zwolnienie dyscyplinarne nie pozbawia odprawy emerytalnej
Organ musi zawiesić postępowanie do czasu wydania wyroku sądu
Odrębna własność lokalu nie wygasa wraz z użytkowaniem wieczystym
Można odliczyć VAT z faktur za obsługę prawną
Brak podstawy prawnej do podwyższania opłaty egzekucyjnej o VAT
Można wszcząć postępowanie administracyjne w trakcie postępowania sądowoadministracyjnego
Możliwe jest zasiedzenie nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste
Zgromadzenie cykliczne nie przeszkadza odbyciu zgromadzenia zwykłego
Zwolnienie zawsze dotyczy przyszłych opłat
Opłatę parkingową pobiera się tylko za postój w wyznaczonym miejscu
Wicestarosta nie może zgłosić kandydata na członka zarządu

 

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa