SĄDY O SAMORZĄDACH - BIULETYN SAMORZĄDOWCA 3 / 2022

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 3 lutego 2022 r., sygn. akt II SA/Go 816/21

Żaden przepis prawa nie przewiduje zatrudnienia osoby pełniącej obowiązki skarbnika gminy. Niedopuszczalne jest zatem powołanie na stanowisko „pełniącego obowiązki skarbnika gminy”. Skoro ustawodawca nie przyznał organowi upoważnienia do powierzenia pełnienia obowiązków skarbnika gminy, to za niedopuszczalne należy uznać wydanie przez organ uchwały w sprawie powołania na stanowisko „pełniącego obowiązki skarbnika”.

Tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim. Sąd rozpatrywał skargę Wojewody Lubuskiego na uchwałę rady gminy w sprawie powołania „pełniącego obowiązki skarbnika gminy”. Uchwala została podjęta na wniosek wójta gminy.
W ocenie skarżącego uchwała rady gminy jest sprzeczna z prawem. Wojewoda podkreślił, że analiza przepisów dotyczących skarbnika gminy nie pozostawia wątpliwości, że w przypadku tego pracownika samorządowego nie można powierzyć pełnienia obowiązków. Taka możliwość musi bowiem wyraźnie wynikać z przepisu prawa. Organ przyznał, że co prawda art. 21 ustawy o pracownikach samorządowych przewiduje, że jeżeli wymagają tego potrzeby jednostki, pracownikowi samorządowemu można powierzyć, na okres do trzech miesięcy w roku kalendarzowym, wykonywanie innej pracy niż określona w umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami. Mając jednak na uwadze zakres obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności skarbnika gminy, wojewoda ocenił, że nie jest możliwe powierzenie tych obowiązków na podstawie przytoczonego przepisu.
Argumentację tę podzielił WSA w Gorzowie Wielkopolskim. Sąd wskazał, że skoro ustawodawca nie przyznał organowi upoważnienia do powierzenia pełnienia obowiązków skarbnika gminy, to za niedopuszczalne należy uznać wydanie przez organ uchwały w sprawie powołania p.o. skarbnika.
W uzasadnieniu wyroku WSA w Gorzowie Wielkopolskim wskazał, że przepis art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o pracownikach samorządowych (dalej: u.p.s.) stanowi, że skarbnik gminy zatrudniany jest na podstawie powołania. Ustawodawca – jak słusznie wskazał skarżący – określił wymogi, jakie musi spełniać kandydat na stanowisko skarbnika gminy. Wymogi te unormowane są w art. 54 ust. 2 ustawy o finansach publicznych (dalej: u.f.p.). W art. 54 ust 1 u.f.p. ustawodawca wyraźnie wskazał, że głównym księgowym jednostki sektora finansów publicznych, zwanym dalej „głównym księgowym”, jest pracownik, któremu kierownik jednostki powierza obowiązki i odpowiedzialność w zakresie:

  • prowadzenia rachunkowości jednostki;
  • wykonywania dyspozycji środkami pieniężnymi;
  • dokonywania wstępnej kontroli:

– zgodności operacji gospodarczych i finansowych z planem finansowym,
– kompletności i rzetelności dokumentów dotyczących operacji gospodarczych i finansowych.

Przepisy dotyczące głównego księgowego stosuje się odpowiednio do głównego księgowego budżetu państwa, głównego księgowego części budżetowej oraz skarbnika (głównego księgowego budżetu jednostki samorządu terytorialnego) – art. 54 ust 8 u.f.p. – Na gruncie obowiązujących przepisów, niedopuszczalne jest zatem powołanie na stanowisko pełniącego obowiązki skarbnika gminy. Prawodawca, jedynie w niektórych ustawach zadecydował o możliwości powierzenia pełnienia obowiązków organu administracji publicznej czy kierownika innej jednostki organizacyjnej wykonującej zadania publiczne, np. art. 63 ust 5 ustawy – Prawo oświatowe – wskazał WSA w Gorzowie Wielkopolskim.

SPIS TREŚCI

ANALIZY SAMORZĄDOWE - BIULETYN SAMORZĄDOWCA 3 / 2022

W świetle dotychczas obowiązujących przepisów prawa możliwe było dzielenie środków, wydatkowanych w ramach budżetu obywatelskiego na pule, obejmujące całość gminy i jej części w postaci jednostek pomocniczych lub grup jednostek pomocniczych. Należy jednak wziąć pod uwagę, że wiele gmin jest podzielonych na obszary (dzielnice, sołectwa, wsie), które w statucie gminy nie zostały określone jako odrębne jednostki pomocnicze. W efekcie w tych gminach nie było możliwe dokonywanie podziału środków, przeznaczonych na budżet obywatelski pomiędzy te obszary. W ustawie o samorządzie gminnym, na mocy zmian wprowadzonych ustawą z dnia 28 kwietnia 2022 r., zostało usunięte powyższe ograniczenie.

Zgodnie bowiem z art. 5a ust. 6 w nowym brzmieniu, środki wydatkowane w ramach budżetu obywatelskiego mogą być dzielone na pule, obejmujące całość gminy i jej części lub kategorie kwotowe projektów, dotyczące całości obszaru gminy lub jej części.
Zatem nastąpiła rezygnacja z formuły wydatkowania środków budżetu obywatelskiego w powiązaniu z jednostką pomocniczą gminy, a środki wydatkowane w ramach budżetu obywatelskiego będą mogły być dzielone na pule obejmujące całość lub część gminy.
Celem zmian w ustawie o samorządzie gminnym jest bowiem stworzenie bardziej elastycznych zasad podziału budżetu obywatelskiego w gminach, szczególnie w tych, które nie są w całości podzielone na jednostki pomocnicze. Wprowadzane zaś regulacje uelastycznią dysponowanie budżetami obywatelskimi przez rady gminy, zapewnią bardziej równomierną dystrybucję środków między różne rejony gminy, dodatkowo zaś mogą zwiększyć zaangażowanie mieszkańców gmin, umożliwiając im decydowanie o projektach w ich najbliższej okolicy. (źródło: https://www.prezydent.pl/aktualnosci/wydarzenia/ustawy,53538)
Należy też zauważyć, że omawiana ustawa równocześnie wprowadza dodatkowe kryterium – kategorii kwotowych projektów budżetu obywatelskiego.
Zgodnie z tym kryterium możliwe jest dzielenie środków wydatkowanych w ramach budżetu obywatelskiego w oparciu o kwoty, na jakie te projekty są składane. Projekty te zaś mogą dotyczyć całości lub części obszaru gminy.
Celem tej zmiany jest zwiększenie szans na realizację również małych projektów dzięki temu, że nie będą musiały konkurować w głosowaniu z dużymi i będą dysponowały osobną specjalnie zarezerwowaną pulą środków. (źródło: https://www.prezydent.pl/aktualnosci/wydarzenia/ustawy,53538)

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że zwrócić należy uwagę, że omawiane przepisy w nowym brzmieniu stosuje się po raz pierwszy do konsultacji społecznych, prowadzonych w gminach w ramach budżetu obywatelskiego na rok 2023, jeżeli do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy nie zakończono etapu zgłaszania projektów budżetu obywatelskiego na ten rok.

Adrianna Elżbieta Grzymska-Truksa
radca prawny

PODSTAWA PRAWNA
– Ustawa z dnia 28 kwietnia 2022 r.o zmianie ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2022 r., poz. 1005).

SPIS TREŚCI

ORZECZNICTWO SĄDU NAJWYŻSZEGO I SĄDÓW POWSZECHNYCH - SAS 3 / 2022

Wyrok Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie z 7 kwietnia 2022 r., sygn. akt IX P 626/20

Z samego faktu osiągnięcia przez pracownika wieku emerytalnego nie można wnosić, że jest mniej przydatnym pracownikiem albo że powinien w pierwszej kolejności być typowany do zwolnienia. Przeciwnie, takie wnioskowanie wprost wskazuje na praktykę dyskryminującą ze względu na wiek, gdy nie można pracownikowi zarzucić, że pracuje mniej sprawnie lub wydajnie niż młodsi koledzy.

Tak wynika z wyroku Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie. Sąd rozpatrywał sprawę z powództwa pracownika samorządowego, który domagał się przywrócenia do pracy. W pozwie wskazywał, że przyczyną wypowiedzenia nie była likwidacja stanowisk pracy (reorganizacja urzędu), a jego wiek emerytalny.
Jak wynika z materiału dowodowego zebranego w sprawie, pozwany w pierwszej kolejności dokonał wyodrębnienia z sytemu na dzień 1 marca 2020 r. grupy pracowników w wieku emerytalnym 60–80 lat (55 osób, w tym powódka) i miał podjąć decyzję o likwidacji ich stanowisk pracy. Taka kolejność działań w ocenie Sądu świadczy o tym, że to nie likwidacja stanowiska pracy była przyczyną wypowiedzenia umowy powódki, tylko jej wiek emerytalny.
– Pracodawca, chcąc zmniejszyć zatrudnienie i dokonać reorganizacji swoich struktur, powinien najpierw dokonać przeglądu stanowisk pracy w poszczególnych wydziałach, następnie ocenić, które z nich są dla niego zbędne, a dopiero w drugiej kolejności dokonywać doboru do zwolnienia w sytuacji, gdy więcej niż jeden pracownik zajmuje dane stanowisko – wskazał Sąd Rejonowy.
Tymczasem w rozpatrywanej sprawie pracodawca samorządowy dostosował liczbę likwidowanych stanowisk pracy do listy osób w wieku emerytalnym wygenerowanej z systemu, a więc a priori pracodawca założył, że zbędne dla niego są tylko takie stanowiska, które zajmują osoby w wieku emerytalnym.
– Rodzi to uzasadnione wątpliwości co do intencji jego działań. Zwłaszcza, jeżeli weźmie się pod uwagę fakt, iż deklarowana ilość środków w budżecie, mająca pozwolić na zatrudnianie jedynie części zamiast zakładanej liczby osób, nie doprowadziła do rozwiązania stosunków pracy z liczbą osób stanowiącą różnicę tych wartości – wskazał Sąd Rejonowy, dodając, że pracodawca przez cały 2020 r., mimo planowanej w tym samym roku redukcji zatrudnienia, aktywnie prowadził nabory do pracy w urzędzie i zatrudniał nowych pracowników. Tylko do 18 listopada 2020 r. zatrudnił aż 80 nowych pracowników.
Sprzeczne z przepisami prawa jest wypowiedzenie umowy o pracę pracownika z tej tylko przyczyny, iż osiągnął on wiek emerytalny.
– Z samego faktu, że pracownik osiągnął wiek emerytalny nie można wnosić, że jest mniej przydatnym pracownikiem albo że powinien w pierwszej kolejności być typowany do zwolnienia. Przeciwnie, takie wnioskowanie wprost wskazuje na praktykę dyskryminującą ze względu na wiek (art. 18 3a k.p.), gdy nie można pracownikowi zarzucić, że pracuje mniej sprawnie lub wydajnie niż młodsi koledzy. Zatem, aby uniknąć zarzutu dyskryminacji, pracodawca uzasadniając wypowiedzenie umowy pracownikowi, który osiągnął wiek emerytalny, musi dodatkowo wskazać inne przyczyny leżące po stronie pracownika. Może to być spadek wydajności, częste nieobecności z powodu choroby, gorsze predyspozycje do korzystania w pracy z nowych technologii – wskazał Sąd Rejonowy.

SPIS TREŚCI

RYNEK ENERGII - SAS 3 / 2022

Dla jednostek samorządu terytorialnego inwestycje w odnawialne źródła energii nie są nowością. Wymagają jednak stałej uwagi i przemyślanego rozwoju, wraz ze zmianami na rynku. PGE odpowiada na te potrzeby i zaprasza do wspólnego przejścia przez zieloną zmianę.

Odnawialne źródła energii, a zwłaszcza fotowoltaika to dla samorządów podwójna premia. Nie tylko oszczędność w rachunkach za prąd, ale także poprawa czystości i jakości powietrza. Inwestycjom sprzyjają kolejne edycje państwowych, regionalnych i unijnych systemów wsparcia w tym zakresie. Dzięki wykorzystaniu i rozwojowi nowych technologii, zastosowanie fotowoltaiki w życiu społeczności lokalnych staje się coraz szersze. Gwarantuje zarówno tanią, jak i czystą energię.
Od początku kwietnia br. zmienił się w Polsce system rozliczeń prosumentów na net-billing, który polega na wartościowym rozliczeniu energii wyprodukowanej przez prosumenta w oparciu o wartość energii, ustaloną według ceny z Rynku Dnia Następnego (RDN). Obowiązuje on w większości państw unijnych. Pozwala na budowanie równowagi między korzyściami dla klientów, a dbaniem o bezpieczeństwo sieci elektroenergetycznych.
Na co warto zwrócić uwagę planując inwestycje fotowoltaiczne, które będą rozliczane wg nowego systemu? Żeby korzyści z instalacji fotowoltaicznych były jak największe, potrzebna jest kompleksowa opieka nad całym procesem i związane z tym eksperckie doradztwo oraz zwymiarowanie instalacji pod konkretne potrzeby.

PRO EKO OD PGE

PGE Obrót, jako największy sprzedawca energii w Polsce, analizując zmieniające się trendy w rozwoju fotowoltaiki w Polsce, a także aktywnie słuchając przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego, przygotowała specjalną linię produktów PRO EKO. Spółka podkreśla, że łączy ona ekspercką wiedzę przekazywaną klientom z produktem wysokiej jakości.
– Cały proces kontaktu z klientem zaprojektowaliśmy od nowa, żeby uniknąć schematów i co za tym idzie, możliwie najbardziej precyzyjnie odpowiedzieć na jego oczekiwania. Prowadzimy go przez cały etap inwestycji – od planowania i analiz, przez dobór komponentów, po uruchomienie instalacji – mówi Mariusz Rędaszka, prezes zarządu PGE Obrót. – Naszym celem jest umożliwianie klientom łączenia korzyści związanych z inwestowaniem w fotowoltaikę. Dlatego już niedługo w naszej ofercie pojawią się kolejne propozycje, pozwalające na realizację tego celu – dodaje Mariusz Rędaszka.

KONKURS „INNOWACYJNY SAMORZĄD”

PGE nie tylko słucha energetycznych potrzeb samorządów, ale także docenia ich starania oraz osiągnięcia na tym polu. PGE Obrót została głównym partnerem II edycji ogólnopolskiego konkursu dla jednostek samorządu terytorialnego na „Najbardziej Innowacyjny Energetycznie Samorząd”, organizowanego przez Instytut Polityki Energetycznej (IPE) im. Ignacego Łukasiewicza we współpracy z Politechniką Rzeszowską. Kapituła konkursu ocenia działania i sukcesy poszczególnych gmin, w zakresie realizacji założeń polityki klimatyczno-energetycznej.
Pierwszą edycję konkursu, opracowanego przez rzeszowski ośrodek analityczny, wygrała gmina Przywidz w województwie pomorskim z projektem realizowanym z sąsiednią gminą „Eko Energia od Somonina aż po Przywidz”. W ramach inicjatywy powstało 10 mikroinstalacji na obiektach użyteczności publicznej i 253 mikroinstalacje na nieruchomościach mieszkańców obu gmin. Dofinansowanie do montażu paneli fotowoltaicznych, realizowane na szczeblu regionalnym z wykorzystaniem środków unijnych, zachęcało mieszkańców okolicznych terenów do inwestycji poprawiających jakość powietrza i wpływających na bezpieczeństwo energetyczne.
– Chcemy wspólnie z naszymi partnerami promować dobre praktyki w zakresie polityki klimatycznej i środowiskowej, realizowane przez polskie samorządy. Nagradzane projekty mogą być niemalże gotowym przykładem dla innych. Konkurs ma być impulsem dla samorządów do zainteresowania się innowacjami energetycznymi, które są coraz szerzej dostępne i możliwe do szerszej realizacji – mówi dr hab. Mariusz Ruszel, prof. Politechniki Rzeszowskiej i Prezes Instytutu Polityki Energetycznej im. Ignacego Łukasiewicza.
Organizatorzy, czyli Instytut Polityki Energetycznej im. Ignacego Łukasiewicza wraz partnerami, którymi w tegorocznej edycji są PGE Obrót i Agencja Rozwoju Przemysłu, zachęcają samorządy do zgłaszania się i udziału w konkursie, którego finał odbędzie się we wrześniu 2022 r. w Rzeszowie podczas konferencji naukowej „Bezpieczeństwo energetyczne – filary i perspektywa rozwoju”.

Materiał powstał we współpracy
z PGE Polska Grupa Energetyczna

SPIS TREŚCI

ANALIZY | KOMENTARZE - SAS 3 / 2022

Mocą art. 6 ustawy z dnia 14 października 2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2054), zwanej dalej „ustawą zmieniającą”, zostało wprowadzone kilka istotnych zmian w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 305, z późn. zm.). Zgodnie z dodanym art. 34a ust. 1 u.f.p., Minister Finansów prowadzi rejestr umów zawartych przez jednostki sektora finansów publicznych.

Obecnie udostępnianie umów odbywa się na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 2176, z późn. zm.). Udostępnianie ww. dokumentów odbywa się najczęściej w tzw. trybie wnioskowym, a jedynie część podmiotów udostępnia te umowy z urzędu w Biuletynie Informacji Publicznej.
Zgodnie z art. 34a ust. 2 u.f.p., rejestr umów jest systemem teleinformatycznym, w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 670, 952, 1005 i 1641).
W myśl art. 34a ust. 3 u.f.p., informacje zamieszczone w rejestrze umów dotyczą umów, które mogą podlegać udostępnieniu na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2020 r. poz. 2176, z późn. zm.) oraz z 2021 r. poz. 1598 i 1641). Przepisy art. 5 ust. 1, 2 i 2a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej stosuje się odpowiednio.

W ww. rejestrze nie zamieszcza się informacji o umowach, zawartych w wyniku rozstrzygnięcia zamówień oraz konkursów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2019 r.

– Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1129, z późn. zm.) Przepis art. 12 ust. 1 u.p.z.p., wyłącza z zakresu przedmiotowego tej ustawy zamówienia lub konkursy:

  • którym nadano klauzulę zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych lub którym muszą towarzyszyć, na podstawie odrębnych przepisów, szczególne środki bezpieczeństwa lub
  • jeżeli wymaga tego istotny interes bezpieczeństwa państwa

– w zakresie, w jakim ochrona istotnych interesów bezpieczeństwa państwa nie może zostać zagwarantowana w inny sposób, w szczególności z zastosowaniem przepisów działu VI.

W rejestrze umów zamieszcza się informacje o umowach zawartych w formie pisemnej, dokumentowej, elektronicznej albo innej formie szczególnej, których wartość przedmiotu przekracza 500 zł (ust. 5).

Rejestr umów obejmuje (ust. 6):

  • numer umowy – o ile taki nadano;
  • datę i miejsce zawarcia umowy;
  • okres obowiązywania umowy;
  • oznaczenie stron umowy, w tym przedstawicieli stron;
  • określenie przedmiotu umowy;
  • wartość przedmiotu umowy;
  • informacje o źródłach i wysokości współfinansowania przedmiotu umowy.

W rejestrze umów zamieszcza się informacje o uzupełnieniu lub zmianie umowy, rozwiązaniu za zgodą stron umowy, jak również informacje o odstąpieniu od umowy, jej wypowiedzeniu lub wygaśnięciu (ust. 7).

Ww. rejestr jest zbiorczym zestawieniem informacji o umowach, zawartych przez jednostki sektora finansów publicznych. Będzie on prowadzony w formie elektronicznej i udostępniany na stronie podmiotowej BIP j.s.f.p. (art. 34 ust. 2 i 3 u.f.p.).
W przypadku zastosowania przepisów art. 5 ust. 1, 2 i 2a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej w rejestrze zamieszcza się informację, o której mowa w art. 8 ust. 5 tej ustawy (ust. 8). Oznacza to, że informacje zamieszczone w rejestrze umów mają dotyczyć umów, które mogą podlegać udostępnieniu na podstawie przepisów o dostępie do informacji publicznej. Przepisy art. 5 ust. 1, 2 i 2a u.d.i.p. będą miały odpowiednie zastosowanie. Zgodnie zaś z przepisami u.d.i.p. prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych i przymusowej restrukturyzacji, a także (co do zasady) ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy.
Dane, o których mowa w ust. 6-8, wprowadzają do rejestru umów kierownicy jednostek sektora finansów publicznych (ust. 9).
Informacje w rejestrze umów zamieszcza się bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy lub zaistnienia okoliczności określonej w ust. 8 (ust. 10).
Dane w rejestrze umów, o których mowa w ust. 6-8, są powszechnie dostępne.
Rejestr umów umożliwia wyszukiwanie umów według informacji, o których mowa w ust. 6-8 (ust. 11).
Zgodnie z art. 15 ustawy zmieniającej powyższe rozwiązana prawne miały wejść w życie z dniem 1 lipca 2022 r. Wskazać jednak należy, że zgodnie z art. 13 ustawy zmieniającej w rejestrach umów, o których mowa w art. 34a ust. 1 u.f.p., zamieszczeniu miały podlegać informacje o umowach zawartych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. od dnia 1 stycznia 2022 r. Oznacza to, że w przedmiotowym rejestrze w dniu 1 lipca 2022 r. ujawnieniu powinny podlegać wszystkie umowy zawarte w okresie od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 30 czerwca 2022 r.
W dniu 12 maja 2022 r. Sejm przyjął ustawę o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych ustaw (została przekazana do Senatu). Mocą art. 12 wprowadzone zostały zmiany w ustawie zmieniającej. Przyjęte zmiany podwyższają wartość przedmiotu umów, podlegających ujawnieniu w rejestrze z 500 zł netto do 5000 zł netto.
W ww. ustawie z dnia 12 maja 2022 r. przesunięty został termin wejścia w życie obowiązku ujawniania przedmiotowych umów w rejestrze na dzień:
1 stycznia 2023 r. – w przypadku jednostek samorządu terytorialnego oraz ich związków, związków metropolitalnych i samorządowych jednostek organizacyjnych;
1 kwietnia 2023 r. – w przypadku jednostek sektora finansów publicznych innych niż wymienione w pkt 1 i 2.

Wzór rejestru umów ma określić Minister Finansów w drodze rozporządzenia, mając na uwadze konieczność zapewnienia kompletności, jednolitości i przejrzystości informacji zamieszczanych w tym rejestrze oraz łatwości wyszukiwania tych informacji.
Ww. ustawa z dnia 12 maja 2022 r. uchyla art. 34 b u.f.p., stanowiący, że ten, kto nie wykonuje lub nie dopuszcza do wykonania obowiązku prowadzenia, aktualizacji, udostępnienia lub wprowadzania danych do rejestru umów (kierownik jednostki s.f.p.), o którym mowa w art. 34a ust. 1, albo podaje w nim nieprawdziwe dane, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
W „zamian” został dodany art. 18ca u.f.p., w myśl którego niewykonanie lub niedopuszczenie do wykonania obowiązku wprowadzenia danych do rejestru stanowi naruszeniem dyscypliny finansów publicznych.


Sławomir Pyźlak
radca prawny

PODSTAWA PRAWNA:

– Ustawa z dnia 14 października 2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2054),
– Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 305, z późn. zm.),
– Ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 2176, z późn. zm.),
– Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2020 r. poz. 2176, z późn. zm.),
– Ustawa z dnia 11 września 2019 r.
– Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1129, z późn. zm.),
– Ustawa z dnia 12 maja 2022 r. o zmianie o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych ustaw.

SPIS TREŚCI

ANALIZY | KOMENTARZE - SAS 3 / 2022

Wprowadzenie na określonym obszarze gminy strefy czystego transportu nie jest zagadnieniem nowym, bo możliwość taka powstała już w 2018 r. wraz z uchwaleniem ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych, a następnie ewoluowała na przestrzeni ostatnich lat. Jednak to ostatnia nowelizacja ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz niektórych innych ustaw – Dz.U. poz. 2269, która weszła w życie 24 grudnia 2021 r., dokonała istotnych zmian dopełniających regulację dotyczącą strefy czystego transportu.

KAŻDA GMINA

Nowelizując ustawę z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 110) – zwaną dalej „ustawą o elektromobilności”, ustawodawca zdecydował się na umożliwienie wprowadzenia strefy czystego transportu na terenie każdej gminy w Polsce (art. 39 ust. 1).
Jest to duża zmiana w kontekście dotychczas obowiązujących przepisów, które ograniczały utworzenie takiej strefy jedynie do gmin liczących powyżej 100 000 mieszkańców dla terenu śródmiejskiej zabudowy lub jej części, stanowiącej zgrupowanie intensywnej zabudowy na obszarze śródmieścia. Jednocześnie ustawa wymagała określenia obszaru w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Trzeba również zauważyć, że jest to dalej idąca zmiana (uproszczenie), w porównaniu nie tylko z poprzednim stanem prawnym, ale także z pierwotnym brzmieniem ustawy z 2018 r., gdzie strefa musiała obejmować obszar zwartej zabudowy mieszkaniowej z koncentracją budynków użyteczności publicznej.
Zatem obecnie każda gmina, w celu ograniczenia negatywnego oddziaływania emisji zanieczyszczeń z transportu na zdrowie ludzi i środowisko, może ustanowić strefę czystego transportu.

KTO WJEDZIE DO STREFY

Dokonując zmian w ustawie o elektromobilności, postanowiono o pewnym uelastycznieniu kompetencji gminy w zakresie regulowania, jakie pojazdy samochodowe mogą wjechać do strefy (dodany pkt 4 w art. 39 ust.1). Zgodnie bowiem z art. 39 ust. 4 ustawy o elektromobilności, rada gminy, tworząc strefę czystego transportu, będzie mogła ustanowić nie tylko wyłączenia przedmiotowe (wobec konkretnych pojazdów), ale także podmiotowe, a więc wobec konkretnych podmiotów poruszających się tymi pojazdami.
Wprowadzona zmiana jest o tyle istotna, że umożliwia radzie gminy w uchwale dokonać wyłączenia podmiotowego, a zatem np. mieszkańców ustanowionej strefy, co dotychczas nie było możliwe, gdyż pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, których właścicielami, posiadaczami lub użytkownikami są mieszkańcy strefy czystego transportu, były wyłączone z mocy ustawy z zakazu (art. 39 ust. 1 lit. e poprzedniego stanu prawnego).
Ponadto rada gminy, w uchwale ustanawiającej strefę czystego transportu, może dopuścić wjazd do strefy, w godzinach 9-17, w okresie nie dłuższym niż 3 lata od dnia ustanowienia strefy, pojazdów innych niż określone w ust. 1 i 2 oraz korzystających z wyłączeń na podstawie ust. 4, pod warunkiem uiszczenia opłaty.

OPŁATA ZA WJAZD DO STREFY

Ustawodawca postawił dokonać zmiany także w zakresie opłat za wjazd do strefy pojazdów innych, niż określone w art. 39 ust. 1 i 2 oraz fakultatywnie wyłączonych przez radę gminy na podstawie ust. 4 ustawy o elektromobilności, poprzez ustalenie wprost stawki, nie wyższej niż 2,50 zł za godzinę w przypadku opłaty jednorazowej oraz 500 zł w przypadku opłaty abonamentowej za jeden miesiąc.
Tym samym nie pozostawiono już całkowitej dowolności gminie w kształtowaniu opłat w wymiarze miesięcznym, poprzez wprowadzenie górnego ograniczenia tej stawki. Opłata jednorazowa za godzinę nadal będzie pobierana w godzinach 9-17.

DODATKOWE OBOWIĄZKI

Nowością w ustawie o elektromobilności w zakresie strefy czystego transportu jest ustanowienie wymogu oznaczania pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 39 ust. 1, oraz korzystających z wyłączeń na podstawie ust. 4, uprawnionych do wjazdu do strefy czystego transportu specjalną nalepką, umieszczaną w lewym dolnym rogu przedniej szyby pojazdu.
Oznaczenie nalepką nie jest natomiast wymagane, jeżeli pojazd elektryczny lub napędzany wodorem jest oznaczony tablicami, o których mowa w art. 71 ust. 2a ustawy – Prawo o ruchu drogowym (a więc posiadający tablice rejestracyjne, wskazujące na rodzaj paliwa wykorzystywanego do ich napędu), lub oznaczony nalepką umieszczoną na przedniej szybie pojazdu, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 76 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy (art. 39 ust. 10 ustawy o elektromobilności).
Wymaganą nalepkę będzie wydawał wójt, burmistrz, prezydent miasta za opłatą, wynoszącą maksymalnie 5 zł. Wzór nalepki ustalił Minister Klimatu i Środowiska w rozporządzeniu z dnia 31 marca 2022 r. w sprawie wzoru nalepki dla pojazdów uprawnionych do wjazdu do strefy czystego transportu (Dz.U. poz. 845).

USTALENIE STREFY

Ustawodawca w art. 40 ust. 3-5 ustawy o elektromobilności, czego w poprzednim stanie prawnym nie było, uregulował procedurę podejmowania uchwały, ustalającej strefę czystego transportu.
Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt uchwały, konsultuje go z mieszkańcami gminy, zamieszczając projekt na stronie internetowej obsługującego go urzędu i wyznaczając termin na zgłaszanie uwag. Termin ten nie może być krótszy niż 21 dni (ust. 3).
Kolejnym krokiem jest przekazanie przez wójta, burmistrza, prezydenta miasta, niezwłocznie po rozpatrzeniu wszystkich uwag, zgłoszonych w ramach konsultacji publicznych, projektu uchwały radzie gminy (ust. 4). Jednocześnie radzie gminy w ustawie wyznaczono termin na podjęcie uchwały, który wynosi 60 dni od dnia otrzymania projektu (ust. 5).
Nie można zapomnieć również o nowym brzmieniu art. 39 ust. 3 ustawy o elektromobilności, wprowadzającym całkowicie nowe rozwiązanie dotyczące strefy czystego transportu, powodując, że ustalenie strefy może mieć charakter temporalny. W myśl bowiem tego przepisu, strefę czystego transportu ustanawia się na czas nieoznaczony lub oznaczony, nie krótszy niż 5 lat.

UCHWAŁA W SPRAWIE USTALENIA STREFY

Z dniem wejścia w życie nowelizacji ustawy o elektromobilności, zmianie uległa regulacja dotycząca zakresu przedmiotowego samej uchwały w sprawie ustalenia strefy czystego transportu. Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 40 ust. 2 ustawy o elektromobilności, uchwała określa obligatoryjnie:

  • granice obszaru strefy czystego transportu;
  • sposób organizacji ruchu w strefie czystego transportu;
  • dodatkowe sposoby podania do publicznej wiadomości treści uchwały o ustanowieniu strefy czystego transportu;
  • wysokość oraz sposób poboru opłaty za wjazd do strefy czystego transportu (jeżeli rada skorzystała z kompetencji z art. 39 ust. 5 ustawy o elektromobilności);
  • wysokość opłaty za wydanie nalepki i szczegółowy sposób wydawania nalepki.
  • Jednocześnie elementem o charakterze fakultatywnym (nieobowiązkowym) uchwały ustalającej strefę czystego transportu, może być:
  • ustanowienie dodatkowych wyłączeń podmiotowych i przedmiotowych od zakazu wjazdu do strefy, innych niż określonych w art. 39 ust. 2 ustawy o elektromobliności;
  • dopuszczenie wjazdu do strefy, w godzinach 9-17, w okresie nie dłuższym niż 3 lata od dnia ustanowienia strefy, pojazdów innych niż określone w art. 39 ust. 1 i 2 oraz korzystających z wyłączeń na podstawie ust. 4, pod warunkiem uiszczenia opłaty.

Uchwała o ustanowieniu strefy czystego transportu stanowi akt prawa miejscowego, a tym samym podlega publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1461) i wchodzi w życie, co do zasady, po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia.

Grzegorz Drozd
radca prawny
zastępca kierownika Oddziału Nadzoru
w Wydziale Prawnym, Nadzoru i Kontroli Dolnośląskiego
Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu

SPIS TREŚCI

ANALIZY | KOMENTARZE - SAS 3 / 2022

Po dwóch latach obowiązywania przepis, który miał być rozwiązaniem przejściowym, uchwalanym tylko na chwilę, został uchylony. 15 kwietnia 2022 r. przestał obowiązywać przepis ustawy antycovidowej, który nie zezwalał na przeprowadzenie eksmisji nawet w sytuacjach, gdy stan budynku zagrażał życiu i zdrowiu lokatorów.

Wszystko za sprawą uchwalonej 8 kwietnia 2022 r. ustawy o zmianie ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 830), której art. 20 uchylił art. 15zzu ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2021 r. poz. 2095, z późn. zm.; dalej: ustawa antycovidowa).
Uchylony art. 15zzu ustawy antycovidowej zakładał, że w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, nie wykonuje się tytułów wykonawczych nakazujących opróżnienie lokalu mieszkalnego.
Przepis ten został wprowadzony jako rozwiązanie tymczasowe, a obowiązywał prawie dwa lata, pomimo że jednostki samorządu terytorialnego wielokrotnie apelowały do rządu o jego zniesienie. O uchylenie tego przepisu apelowali także właściciele lokali, którzy w tej sprawie pisali m.in. do Rzecznika Praw Obywatelskich.
W ocenie samorządów przepis art. 15zzu ustawy antycovidowej (przez większość czasu swojego obowiązywania) nie spełniał roli, a jedynie generował koszty po stronie samorządów, w szczególności miast. Pozbawiał je bowiem skutecznego narzędzia prowadzenia polityki mieszkaniowej, uniemożliwiając (i to bardzo skutecznie) przeprowadzenie eksmisji do lokalu socjalnego lub pomieszczenia tymczasowego, zgodnie z prawomocnym wyrokiem sądu.
Strona samorządowa Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego wielokrotnie podnosiła (m.in. na posiedzeniach Zespołu ds. Infrastruktury Rozwoju Lokalnego, Polityki Regionalnej oraz Środowiska KWRiST), że obowiązywanie art. 15zzu ustawy antycovidowej powoduje, że osoby z wyrokami eksmisyjnymi nie dość, że nie zwalniają lokalu, to w dalszym ciągu generują coraz większe jego zadłużenie, a zaproponowane im lokale socjalne (pomieszczenia tymczasowe), chociaż stoją de facto puste, to nie mogą zostać wykorzystane na pomoc osobom rzeczywiście potrzebującym. Ponadto art. 15zzu jest też wykorzystywany przez osoby, których status materialny umożliwia bieżące regulowanie opłat za mieszkanie, a nawet spłatę zaległości.
Samorządowcy wskazywali ponadto, że przepis ten skutecznie uniemożliwia eksmisję nawet w takich sytuacjach, w których stan techniczny budynku grozi zawaleniem. Sądy odmawiały bowiem wydania wyroków eksmisyjnych nawet w tak drastycznych przypadkach, argumentując, że art. 15zzu ustawy antycovidowej wiąże im ręce.
W sprawie art. 15zzu ustawy antycovidowej wielokrotnie interweniował także Rzecznik Praw Obywatelskich. W kierowanych m.in. do resortu sprawiedliwości wystąpieniach RPO zwracał uwagę, że zakaz dotyczy wszystkich lokali mieszkalnych, także będących własnością osób fizycznych. Ponadto obejmuje także tytuły wykonawcze sprzed epidemii. „Do Biura RPO wpływały i nadal wpływają liczne skargi od obywateli, kwestionujących dalsze obowiązywanie tego zakazu – zarówno od właścicieli mieszkań zajmowanych bez tytułu prawnego, jak również od lokatorów mieszkań, zmuszonych do znoszenia uciążliwych sąsiadów. Skarżący nie mogą zrozumieć, z jakich powodów ustawodawca nadal utrzymuje tak daleko posuniętą ochronę osób naruszających porządek prawny i obowiązujące normy społeczne, a czasem także stwarzających wręcz zagrożenie dla otoczenia. A w sytuacji, gdy otwarte pozostają np. kina, teatry i restauracje, obowiązującą regulację postrzegają jako nieracjonalną i niesprawiedliwą. Właściciele są zobowiązani nie tylko do znoszenia sytuacji, w której nie mogą usunąć z lokalu osoby zajmującej ich mieszkanie bez tytułu prawnego. Zmuszeni zostali również niejako do „kredytowania” takich osób w przypadku, gdy nie wnoszą one opłat związanych z utrzymaniem i korzystaniem z mieszkania.” – informował RPO.
Rzecznik Praw Obywatelskich podnosił także, że wprowadzony w stanie epidemii i nadal obowiązujący zakaz eksmisji może mieć negatywny wpływ na zapewnienie zakwaterowania uchodźcom wojennym z Ukrainy. Jest on nie tylko barierą w zwiększaniu podaży mieszkań, ale może także zniechęcać ich właścicieli do wynajmowania wolnych lokali.
Ostatecznie, dzięki wspólnym wysiłkom samorządów, właścicieli lokali i RPO udało się skłonić ustawodawcę do uchylenia tego szkodliwego przepisu.

Jakub Gortyński

SPIS TREŚCI

AKTUALNOŚCI | ORZECZNICTWO - SAS 3 / 2022

W dniu 13 kwietnia 2022r., za sygn. III CZP 54/22, Sąd Najwyższy, w składzie 3 sędziów, odpowiadając na pytanie:

„Czy w sprawie o rozwiązanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zawiązanej przez kilka gmin dla realizowania celu, polegającego na zaspokajaniu potrzeb ich mieszkańców w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, istnieje pomiędzy spółką i tymi gminami bierne współuczestnictwo konieczne, gdy z uwagi na postawę poszczególnych wspólników (gmin) w sprawach istotnych dla funkcjonowania spółki, wspólnicy nie mogą realizować przysługujących im praw korporacyjnych, co może usprawiedliwiać żądanie rozwiązania spółki?”

PODJĄŁ UCHWAŁĘ O TREŚCI:

„W sprawie o rozwiązanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,
zawiązanej przez kilka gmin dla realizowania celu, polegającego na zaspokajaniu potrzeb ich mieszkańców w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, nie istnieje między spółką a tymi gminami współuczestnictwo bierne konieczne; ochronę interesu gminy jako wspólnika zabezpiecza możliwość zgłoszenia interwencji ubocznej.”

KOMENTARZ PRAWNIKA:

Pomimo, że uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2022 r. została podjęta w zakresie odpowiedzi na pytanie dotyczące występowania współuczestnictwa biernego, koniecznego w sprawie o rozwiązanie spółki z o.o., zawiązanej przez kilka gmin dla realizowania celu, polegającego na zaspokajaniu potrzeb ich mieszkańców w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, tym niemniej wydaje się, że uchwała ta znajduje zastosowanie we wszystkich sprawach dotyczących spraw o rozwiązanie spółki z o.o., zawiązanej przez kilka gmin dla realizowania celu polegającego na zaspokajaniu potrzeb ich mieszkańców również innych, niż zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków, które służą zaspokajaniu potrzeb ich mieszkańców.
Z uwagi na okoliczność, iż w chwili przekazywania publikacji do druku brak jest jeszcze uzasadnienia omawianej uchwały, nie ma możliwości przytoczenia argumentów, które Sąd Najwyższy wskazał dla jej uzasadnienia.
Zauważyć zatem należy, że współuczestnictwo bierne konieczne występuje w procesie cywilnym „Współuczestnictwo konieczne jest kwalifikowaną formą współuczestnictwa materialnego. Artykuł 72 § 2 definiuje jedynie współuczestnictwo konieczne po stronie pozwanej. Z art. 195 wynika jednak, że współuczestnictwo to może mieć również charakter bierny. Współuczestnictwo konieczne zachodzi wówczas, gdy po stronie procesowej musi występować kilka podmiotów łącznie, ponieważ łącznie przysługuje im legitymacja procesowa i odmienne ukształtowanie stosunku procesowego nie jest dopuszczalne.” (por. – Manowska Małgorzata (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Art. 1-477(16). (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Art. 1-477(16), wyd. IV).
Interwencja uboczna również występuje w procesie cywilnym. Mamy z nią do czynienia wtedy, gdy „Na podstawie przepisu art. 76 dopuszczalne jest wniesienie w procesie cywilnym interwencji ubocznej. Polega ona na zgłoszeniu się do udziału w sprawie podmiotu, który ma interes prawny w tym, aby sprawa została rozstrzygnięta na korzyść jednej ze stron, tj. albo powoda, albo pozwanego.” (por. – Piaskowska Olga Maria (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie procesowe. Komentarz).
Z powyższego wynika, że w przypadku spraw o rozwiązanie spółki z o.o., zawiązanej przez kilka gmin dla realizowania celu, polegającego na zaspokajaniu potrzeb ich mieszkańców w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzaniu ścieków, nie jest konieczne występowanie, po stronie pozwanego, łącznie wszystkich gmin, które zawiązały taką spółkę. Z omawianej uchwały wynika, każda gmina może odrębnie wystąpić w procesie jako interwenient uboczny. Z praktycznego punku widzenia stanowi to znaczne ułatwienie. Gminy nie muszą bowiem występować niejako „przymusowo” jako współpozwane, a każda gmina może odrębnie i indywidualnie w takim postępowaniu bronić swoich interesów jako interwenient uboczny. Sąd Najwyższy ocenił bowiem, że występowanie w omawianym postępowaniu gmin jako interwenientów ubocznych, w wystarczającym stopniu zabezpiecza ochronę interesów gminy jako wspólników wyżej wskazanej spółki.

Adrianna Elżbieta Grzymska-Truksa
radca prawny

Źródło: http://www.sn.pl/orzecznictwo/SitePages/Najnowsze_orzeczenia.aspx?ItemSID=1674-301f4741-66aa-4980-b9fa-873e90506a11&ListName=Zagadnienia_prawne

SPIS TREŚCI

AKTUALNOŚCI | PRZEGLĄD LEGISLACYJNY - SAS 3 / 2022

INSYGNIA KIEROWNIKA USC – TEKST JEDNOLITY

27 kwietnia 2022 r. ogłoszone zostało obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 kwietnia 2022 r., w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 kwietnia 2022 r., w sprawie określenia wzoru łańcucha z wizerunkiem orła i sposobu jego noszenia przez kierownika urzędu stanu cywilnego (Dz.U. z 2022 r. poz. 912).

Rozporządzenie określa wzór graficzny łańcucha z wizerunkiem orła, ustalony dla godła Rzeczypospolitej Polskiej i sposób jego noszenia przez kierownika urzędu stanu cywilnego.

INFORMACJA PUBLICZNA – TEKST JEDNOLITY

27 kwietnia 2022 r. ogłoszone zostało obwieszczenie Marszałka Sejmu z dnia 23 marca 2022 r., w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2022 r. poz. 902).

Zgodnie z przepisami ustawy prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia do: uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego; wglądu do dokumentów urzędowych; dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej, pochodzących z powszechnych wyborów. Ponadto prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do niezwłocznego uzyskania informacji publicznej, zawierającej aktualną wiedzę o sprawach publicznych.

POMOC UCHODŹCOM Z UKRAINY

30 kwietnia 2022 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 kwietnia 2022 r. o zmianie ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz.U. z dnia 29 kwietnia 2022 r. poz. 930).

Nowelizacja dotyczy wydłużenia do 120 dni okresu, za który może być przyznane świadczenie pieniężne z tytułu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy oraz zakłada gromadzenie danych osób, na które zostały złożone wnioski, w celu monitorowania wydatkowania środków publicznych oraz wyeliminowania ewentualnych nadużyć w tym zakresie.

ROZWÓJ LOKALNY Z UDZIAŁEM SPOŁECZNOŚCI – TEKST JEDNOLITY

2 maja 2022 r. opublikowane zostało obwieszczenie Marszałka Sejmu z dnia 7 kwietnia 2022 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności (Dz.U. z 2022 r. poz. 943).

Ustawa określa m.in. zasady: organizacji i działania lokalnych grup działania; dokonywania wyboru strategii rozwoju lokalnego (SRL), kierowanego przez społeczność; udzielania wsparcia z udziałem funduszy, w ramach których jest finansowany rozwój lokalny kierowany przez społeczność.

SPIS TREŚCI

AKTUALNOŚCI | PROJEKTY - SAS 3 / 2022

4 maja 2022 r. do uzgodnień międzyresortowych, konsultacji publicznych i opiniowania skierowany został rządowy (Ministerstwa Edukacji i Nauki) projekt ustawy o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela oraz ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (UD386).

Projekt zakłada m.in.: uproszczenie i odbiurokratyzowanie ścieżki awansu zawodowego, w tym zmniejszenie liczby stopni awansu zawodowego; powiązanie awansu zawodowego nauczycieli z oceną pracy oraz dookreślenie szczegółowych kryteriów oceny pracy nauczyciela; podwyższenie wynagrodzenia nauczycieli w pierwszych sześciu latach pracy w szkole; wyodrębnienie w ramach czasu pracy nauczycieli czasu na konsultacje dla uczniów i ich rodziców; zmiany w zakresie komisji dyscyplinarnych dla nauczycieli.

SPIS TREŚCI

AKTUALNOŚCI | PROJEKTY - SAS 3 / 2022

29 kwietnia 2022 r. do Marszałka Sejmu wpłynął rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (UD196).

Podstawowym założeniem i celem projektowanej ustawy jest umożliwienie obywatelom – inwestorom prowadzenie dziennika budowy oraz dokumentowanie przebiegu robót budowlanych w postaci elektronicznej. Ponadto projekt ustawy wprowadza możliwość prowadzenia, w postaci elektronicznej, książki obiektu budowlanego. Dodatkowo w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane wprowadza przepisy regulujące działanie portalu e-Budownictwo. Projektowana ustawa przewiduje także dostosowanie prowadzonych na gruncie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane centralnych rejestrów osób, posiadających uprawnienia budowlane i ukaranych z tytułu odpowiedzialności zawodowej w budownictwie, do wymogów współczesnych systemów teleinformatycznych.

SPIS TREŚCI

AKTUALNOŚCI | PROJEKTY - SAS 3 / 2022

28 kwietnia 2022 r. do Marszałka Sejmu wpłynął senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Projekt dotyczy dostosowania prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 maja 2019 r. i w konsekwencji przesądzenia, że w przypadku wprowadzenia nowego planu zagospodarowania przestrzennego po luce planistycznej, gmina płaci sprzedającemu nieruchomość pełne odszkodowanie, w wysokości różnicy między dawnym planem (sprzed 1995 r.) a nowym planem, a nie jedynie w wysokości różnicy między wartością wynikającą z faktycznego wykorzystania nieruchomości a nowym planem.

SPIS TREŚCI

AKTUALNOŚCI | PROJEKTY - SAS 3 / 2022

28 kwietnia 2022 r. do Marszałka Sejmu wpłynął senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa oraz ustawy – Prawo oświatowe.

Projekt dotyczy wprowadzenia możliwości organizacji opieki dla dzieci w wieku przedszkolnym w formie domowego punktu przedszkolnego, a także wprowadzenia regulacji, która ma na celu zapewnienie wypoczynku w czasie przerwy wakacyjnej w roku szkolnym 2021/2022 najmłodszym uchodźcom z Ukrainy, którzy przybyli do Polski zwykle pod opieką jednego z rodziców.

SPIS TREŚCI

SPIS TREŚCI SAS 3 / 2022

AKTUALNOŚCI / PROJEKTY 

Prawo oświatowe – wojna w Ukrainie
Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne – wykonanie orzeczenia TK
Prawo budowlane
Karta nauczyciela i dochody JST

PRZEGLĄD LEGISLACYJNY

ORZECZNICTWO

Uchwała Sądu Najwyższego istotna dla ochrony interesów gmin posiadających spółki komunalne

ANALIZY I KOMENTARZE

Eksmisje lokatorów już bez pandemicznych ograniczeń
Strefa czystego transportu możliwa na terenie każdej gminy
Uchwały powołujące rady seniorów są aktami prawa miejscowego
Odsunięty termin wejścia w życie rejestru umów zawieranych przez gminy i powiaty
Kolejna zmiana Prawa wodnego – wielomilionowe kary dla gmin?

RYNEK ENERGII

Samorządy na drodze przez zieloną zmianę

FUNKCJONOWANIE SAMORZĄDU

Wniosek do gminy o nadanie numeru porządkowego dla budynku prognozowanego
Szkoła i punkt sprzedaży napojów alkoholowych w tym samym budynku?

FINANSE SAMORZĄDU

Zwolnienie z VAT wynajmu lub dzierżawy mieszkań na rzecz JST
Ustalenie ekwiwalentu pieniężnego dla ochotniczej straży pożarnej
Wójt, burmistrz, prezydent miasta ma obowiązek przekazać SKO
dane objęte tajemnicą skarbową, w oparciu o które wydał decyzję

POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE

Brak zawiadomienia o nabyciu lub zbyciu pojazdu nie zawsze musi kończyć się karą pieniężną
Specjalna procedura do zmiany ostatecznej decyzji nadającej prawo
Wstrzymanie wykonania decyzji w ramach nadzwyczajnych środków odwoławczych
Zarzut bezczynności lub przewlekłości postępowania

PRAWO PRACY

Umowa o pracę i wynagrodzenie pracownika samorządowego jako przedmiot informacji publicznej
Świadczenie urlopowe dla dyrektora gminnego ośrodka kultury

ZAMÓWIENIA PUBLICZNE

Nowe obowiązki zamawiającego w związku z wykluczeniem firm rosyjskich z przetargów
Niedotrzymanie terminu zwrotu wadium
Zamawiający może otrzymać odwołanie na wezwanie do podpisania umowy
Czy okres epidemii uniemożliwia naliczanie i potrącanie kar umownych?
Specyfikacja Warunków Zamówienia w kontekście regulacji prawa autorskiego

 

BIULETYN SAMORZĄDOWCA 3 / 2022

ANALIZY SAMORZĄDOWE

Zmiany w ustawie o samorządzie gminnym – elastyczny podział budżetu obywatelskiego w gminach
Odpowiedzi na pytania w sprawie świadczeń pieniężnych
za zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy

Zaskakująco wysokie wyniki budżetów samorządów za 2021 r.
Konsekwencje zmian w PIT dla finansów samorządowych

SĄDY O SAMORZĄDACH

Rada gminy nie może podjąć uchwały w sprawie powołania osoby pełniącej obowiązki skarbnika
Wójt, burmistrz, prezydent miasta powinien przedstawić radzie sprawozdanie
z realizacji rocznego programu współpracy z organizacjami pozarządowymi już po jego realizacji

Jeżeli obowiązek wykonania budżetu nie zostanie przypisany do żadnego
z organów gminy, to organem właściwym jest organ wykonawczy

Z GMIN, MIAST I POWIATÓW

Robotyzacja pracy w Urzędzie Miasta Bydgoszcz

 

 

 

ORZECZNICTWO I ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE DLA SAMORZĄDÓW / 2022

ORZECZNICTWO SN I SĄDÓW POWSZECHNYCH

Wiek emerytalny pracownika samorządowego
nie może być jedyną podstawą do rozwiązania stosunku pracy

ORZECZNICTWO SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH

Wniesienie skargi na przewlekle prowadzone postępowanie
już po jego zakończeniu, podlega odrzuceniu

Rada gminy nie ma podstaw do ustanowienia opłat za odprowadzanie
wód opadowych do kanalizacji deszczowej

ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE WOJEWODY

Przyznanie miesięcznego ryczałtu radnym przez radę gminy jest niezgodne z przepisami
Wprowadzenie przez radę miejską kryterium zatrudnienia
przy przyznawaniu bonu wychowawczego narusza zasady Konstytucji RP

Pozbawienie drogi kategorii drogi gminnej jest możliwe jedynie z powodu
jej wyłączenia z użytku lub zaliczenia do nowej kategorii

ROZSTRZYGNIĘCIA NADZORCZE REGIONALNYCH IZB OBRACHUNKOWYCH

Dotacje na wymianę źródła ciepła mogą być pomocą de minimis
Rada miasta nie może w uchwale pozbawić podatnika
prawa do zwolnienia za cały okres korzystania ze zwolnienia

Rada miejska nie może wprowadzić opłaty targowej tylko dla wybranych części gminy

 

 

 

 

Wydawca: SKIBNIEWSKI MEDIA, Warszawa