Komisja rewizyjna żąda informacji o korzystających z umorzeń podatkowych
FUNKCJONOWANIE SAMORZĄDU - SAS 6/2012
PYTANIE SEKRETARZA MIASTA I GMINY:
Komisja Rewizyjna Rady Miejskiej prosi o wskazanie podstawy prawnej ograniczającej udostępnianie informacji o osobach korzystających z umorzeń podatkowych w urzędzie. Zachodzi zatem pytanie, w jakim stopniu należy stosować w tej sprawie przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.), przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133 poz. 883 z późn. zm.), ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) oraz inne przepisy związane z udostępnianiem informacji o umorzeniach zaległości podatkowych.
ODPOWIEDŹ PRAWNIKA:
W obecnym stanie prawnym brak jest regulacji ograniczających udostępnianie informacji o osobach korzystających z umorzeń lub ulg podatkowych. Obowiązek udostępnienia tych informacji przewidują wprost przepisy ustawy o finansach publicznych.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej (zwanej dalej u.d.i.p.) przez informację publiczną rozumieć należy każdą informację o sprawach publicznych. Niewątpliwie zatem informacja o umorzonych zaległościach podatkowych posiada walor informacji publicznej. Decyzje o umorzeniu należności podatkowych mają bowiem wpływ na wysokość budżetu gminnego oraz odzwierciedlają sposób gospodarowania przez gminę środkami publicznymi.
W pierwszej kolejności konieczne jest więc ustalenie, czy udostępnienie przedmiotowej informacji nie podlega ograniczeniom określonym w u.d.i.p. Stosownie do treści art. 5 ust. 2 u.d.i.p. prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy.
Opierając odpowiedź na pytanie jedynie na dyspozycji wskazanej wyżej regulacji, należałoby dojść do wniosku, że udostępnieniu powinny podlegać jedynie informacje dotyczące umorzenia zaległości podatkowych wobec przedsiębiorców. Podkreślenia wymaga jednak fakt, że w ustawie o finansach publicznych (zwanej dalej u.f.p.) ustanowiona została zasada jawności i przejrzystości finansów publicznych. Zgodnie z art. 33 ust. 1 u.f.p. gospodarka środkami publicznymi jest jawna. Ust. 2 tego przepisu stanowi zaś, że ust. 1 nie znajduje zastosowania do środków publicznych, których pochodzenie lub przeznaczenie zostało uznane za informację niejawną na podstawie odrębnych przepisów lub jeżeli wynika to z umów międzynarodowych.
Tym samym jawność gospodarowania środkami publicznymi, w tym również w zakresie decyzji umarzających należności podatkowe, może doznawać ograniczeń jedynie na podstawie umów międzynarodowych lub przepisów odrębnych, kwalifikujących daną informację jako niejawną. Wobec faktu, iż informacji dotyczących osób korzystających z umorzeń podatkowych nie sposób uznać za informacje niejawne, należy przyjąć, że u.f.p. nakłada na właściwe organy obowiązek ich udostępnienia.
Ponadto wskazać trzeba, że zgodnie z art. 37 ust. 1 pkt 2 lit. f u.f.p. zarząd jednostki samorządu terytorialnego podaje do publicznej wiadomości informację, dotyczącą wykazu osób prawnych i fizycznych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym w zakresie podatków lub opłat udzielono ulg, odroczeń, umorzeń lub rozłożono spłatę na raty w kwocie przewyższającej łącznie 500 zł, wraz ze wskazaniem wysokości umorzonych kwot i przyczyn umorzenia.
Ustawa nie ogranicza zatem kręgu podmiotów, co do których wskazane informacje podlegają ujawnieniu, do przedsiębiorców lub osób prawnych. Jeżeli zatem informacja taka nie została podana do publicznej wiadomości w terminie określonym w art. 38 u.f.p., tj. do 31 maja następnego roku, to powinna zostać udostępniona na wniosek, w trybie określonym w u.d.i.p. (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2006 r., sygn. akt IV SA/Po 212/06, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
Na zakończenie warto również wskazać, że ograniczeń w udostępnieniu informacji o osobach korzystających z umorzeń podatkowych nie nakłada również wskazana przez pytającego ustawa o ochronie danych osobowych (zwana dalej u.d.o.).
Warto przypomnieć, że stosownie do treści art. 23 ust. 1 u.d.o. przetwarzanie danych osobowych, w tym także ich udostępnianie, jest dopuszczalne m.in. wtedy, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Jeżeli zatem obowiązek udostępnienia danych osobowych wynika wprost z przepisów odrębnych, to tym samym regulacje zawarte w u.d.o. nie mogą stanowić przeszkody w realizacji tego obowiązku.
Michał Pęczkowski
Podstawa prawna:
– Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U.2001 Nr 112, poz. 1198 ze zm.);
– Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U.2009 Nr 157, poz. 1240 ze zm.);
– Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (t.j.Dz.U.2002 Nr 101, poz. 926).
