Pomieszczenia tymczasowe dla eksmitowanych
FUNKCJONOWANIE SAMORZĄDU - SAS 10/2011
W dniu 31 sierpnia 2011 r. została uchwalona ustawa o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego. Projekt tej ustawy przygotował Senat mając na względzie konieczność dostosowania systemu prawnego do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 marca 2008 r. (sygn. akt S 2/08).
TYMCZASOWE POMIESZCZENIE
Przede wszystkim ustawa wprowadza definicję tymczasowego pomieszczenia – należy przez to rozumieć pomieszczenie nadające się do zamieszkania, posiadające dostęp do źródła zaopatrzenia w wodę i do ustępu, chociażby te urządzenia znajdowały się poza budynkiem, oświetlenie naturalne i elektryczne, możliwość ogrzewania, niezawilgocone przegrody budowlane oraz zapewniające możliwość zainstalowania urządzenia do gotowania posiłków, zapewniające co najmniej 5 m2 powierzchni mieszkalnej na jedną osobę i w miarę możności znajdujące się w tej samej lub pobliskiej miejscowości, w której dotychczas zamieszkiwały osoby przekwaterowywane (art. 1 pkt 1 ustawy).
Gmina jest obowiązana do utworzenia zasobu tymczasowych pomieszczeń z przeznaczeniem na wynajem. Umowę najmu tymczasowego pomieszczenia zawiera się z osobą, wobec której orzeczono eksmisję bez prawa do lokalu socjalnego lub zamiennego. Umowę tę zawiera się na czas oznaczony, nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż 6 miesięcy. Aby zapobiec długotrwałemu oczekiwaniu na pomieszczenie tymczasowe, omawiana ustawa nakłada na gminę obowiązek wskazania (w przypadku wykonywania przez komornika obowiązku opróżnienia lokalu) tymczasowego pomieszczenia albo noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe, chyba że pomieszczenie odpowiadające wymogom tymczasowego pomieszczenia wskazał wierzyciel lub dłużnik albo osoba trzecia. Po upływie okresu, na jaki została zawarta umowa najmu pomieszczenia tymczasowego (jak już wyżej wskazano maksymalny okres najmu to 6 miesięcy), komornik usunie dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe wskazanej przez gminę właściwą ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Usuwając dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe, komornik powiadomi właściwą gminę o potrzebie zapewnienia dłużnikowi tymczasowego pomieszczenia.
DŁUŻNICY - BEZ POMIESZCZENIA TYMCZASOWEGO
Jednakże, według nowych przepisów, nie każdemu dłużnikowi przysługuje prawo do pomieszczenia tymczasowego. Otóż prawa tego pozbawieni są dłużnicy, jeżeli:
- z tytułu wykonawczego wynika, że nakazanie opróżnienia lokalu zostało orzeczone z powodu stosowania przemocy w rodzinie lub z powodu rażącego lub uporczywego wykraczania przeciwko porządkowi domowemu albo niewłaściwego zachowania czyniącego uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, albo że dłużnik dokonał zajęcia opróżnionego lokalu bez tytułu prawnego,
- dłużnik został zobowiązany do opróżnienia lokalu zajmowanego na podstawie umowy najmu okazjonalnego,
- dłużnik został zobowiązany do opróżnienia tymczasowego pomieszczenia.
W wymienionych powyżej przypadkach, komornik usunie dłużnika do noclegowni, schroniska lub innej placówki zapewniającej miejsca noclegowe, wskazanej na wniosek komornika przez gminę właściwą ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Powyższe rozwiązanie ma poprawić w szczególności sytuację ofiar przemocy w rodzinie, które nierzadko są zmuszone zamieszkiwać w jednym lokalu z oprawcą pomimo orzeczonej wobec niego eksmisji. Zgodnie z art. 3 omawianej ustawy, wejdzie ona w życie z dniem 16 listopada 2011 r.
Monika Mikucka
Podstawa prawna:
– Ustawa z dnia 31 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz ustawy
– Kodeks postępowania cywilnego.
